Hoogleraar Gilly Salmon heeft zeer veel ervaring met het ontwerpen en faciliteren van online leren. Mede op basis van de ervaringen met ‘remote emergency teaching‘ tijdens de Coronacrisis benadrukt zij in Back to our Future: Key Role of the ‘Online Human’ het belang van een doordacht ontwerp, maar vooral ook het belang van de rol van de ‘online docent’.
Salmon stelt dat de fysieke omgeving en architectuur waarbinnen ‘educatieve evenementen’ worden georganiseerd, directe invloed hebben op onze cognitie, gevoelens en gedragingen. Gebouwen en ruimtes op campussen en binnen onderwijsinstellingen structureren op subtiele wijze onze verwachtingen en handelingen. Binnen digitale leeromgevingen voelen we ons meer onzeker, en is er sprake van meer onvoorspelbaarheid. Michael Moore wijst in dit verband op ‘transactional distance‘ (psychologische of communicatieve afstand).
We moeten volgens Gilly Salmon ‘online’ beschouwen als onze onderwijsruimte: beschikbaar, mobiel, immersief en sociaal. Kijk dus vooral naar de didactische eigenschappen van de online omgeving. Vandaar uit kun je leertrajecten op een veel passender manier creëren en uitbouwen. Salmon benadrukt daarbij het belang van een ontwerp dat gezamenlijk tot stand komt. Doelgerichtheid, gelijkwaardigheid, structuur, hulpmiddelen en het bevorderen van betrokkenheid zijn daarbij sleutelbegrippen. Een dergelijk ontwerp kun je dan gezamenlijk via ‘Storyboarding‘ realiseren.
Het ontwerpen van dergelijke online leertrajecten doe je voordat lerenden deel gaan nemen aan deze leertrajecten.
Daarnaast moet je volgens Salmon investeren in de ontwikkeling van iedereen die een ‘studentgerichte’ rol heeft. Tijdens de uitvoering van een leertraject maximaliseer je de kracht van het ontwerp. Je benut de technologie optimaal en je helpt het succes van lerenden te vergroten, zonder dat dit heel veel tijd en inspanningen kost. Salmon benadrukt het belang van deskundige ‘online mensen’
to provide the essential ‘realness’, veracity even, day by day, week by week.
Deze rol zal volgens haar niet door robots kunnen worden overgenomen. Aangezien docenten zelf vooral face-to-face hebben geleerd, vereist deze rol de nodige investeringen in deskundigheid. Zij verwijst hierbij naar het belang van ‘e-moderating’ dat Salmon in haar nog steeds actuele ‘five stage-model’ benoemt.
Daarnaast heeft Salmon op basis van onderzoek en praktijkervaringen -en feedback van anderen- een rubric ontwikkeld met de belangrijkste componenten van e-moderating. Volgens haar zijn de volgende zeven sleutelconcepten relevant voor online ‘e-moderators’:
- Zij moeten zich comfortabel voelen in hun eigen online identiteit. Zij moeten ‘aanwezig zijn’ zonder te domineren of af te leiden.
- Zij moeten kaders en technieken voor het bevorderen van engagement kunnen toepassen.
- Zij moeten in staat zijn creatieve feedback te geven.
- Zij moeten learning analytics weloverwogen kunnen inzetten.
- Zij moeten de verschillen tussen synchroniciteit en asynchroniciteit kunnen inzetten.
- Zij moeten in staat zijn technologische hulpmiddelen voor e-moderating in te zetten.
- Zij moeten verschillen op waarde kunnen schatten: cultuur en diversiteit, voor kennisconstructie in groepen.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie