‘Gepersonaliseerd leren’ is binnen onderwijs en opleiden een gevleugeld begrip en populair fenomeen geworden. Verschillende organisaties hebben ‘personalisering’ een prominente plek gegeven binnen hun strategie. De bijdrage The Role of Technology in Personalized Learning gaat aan de hand van een discussie in op de invoering van gepersonaliseerd leren en op de rol die leertechnologie hierbij kan vervullen. Helaas ontbreken kritische kanttekeningen die ik daarom zelf maar plaats.
De auteur bakent gepersonaliseerd leren af aan de hand van enkele kernbegrippen. Het gaat dan om onderwijs waarbij de nadruk ligt op ‘student agency‘ en eigenaarschap van lerenden, en differentiatie (tijd, plaats, tempo, inhoud, niveau). ‘Student agency‘ is een lastig te vertalen term die verwijst naar de mate van controle, autonomie en keuzevrijheid die lerenden hebben over hun eigen leerproces. Lerenden zijn dan in staat om persoonlijke doelen te stellen, beslissingen te nemen over de inhoud en het tempo van hun leerproces, zich zelf te beoordelen en te reflecteren op het eigen functioneren. Dankzij student agency zijn lerenden in staat een actieve rol te spelen in hun onderwijs. Het bevordert een gevoel van eigenaarschap en verantwoordelijkheid voor de leerresultaten, en is daarom van groot belang voor gepersonaliseerd leren. Overigens draait het bij gepersonaliseerd leren ook om een gevoel erbij te horen.
Technologie speelt dan een belangrijke rol bij de ondersteuning van gepersonaliseerd leren. Lerenden kunnen bijvoorbeeld gemakkelijker individuele leerervaringen opdoen, en keuzemogelijkheden hebben.
De bijdrage gaat ook in op de complexiteit van de invoering van gepersonaliseerd leren, met name in de post-Coronatijd, en refereert onder meer aan hoge werkdruk van docenten, leerachterstanden en andere problemen van lerenden, en uitstroom van docenten (o.a. omdat zij onvoldoende ondersteuning ervaren). Technologie helpt volgens de auteur de betrokkenheid en het enthousiasme voor leren te vergroten. Technologie maakt ook asynchrone instructie mogelijk, waardoor lerenen in hun eigen tempo en op hun eigen tijdstip toegang krijgen tot de leerinhoud. Daardoor hebben docenten ook meer ruimte voor één-op-één of kleine-groepsinteracties.
Voor scholen die overgaan van traditioneel naar gepersonaliseerd leren is het van cruciaal belang om alle belanghebbenden te betrekken bij het identificeren van de ideale situatie van gepersonaliseerd leren, het vaststellen van de huidige staat en het aanpakken van de hiaten. Dit proces vereist volgens de gesprekspartners van de auteur missiegedreven uitvoerbare stappen en samenwerking tussen personeel, lerenden, schoolleiders en ouders.
Een ideale ruimte voor gepersonaliseerd leren is dan flexibel ingericht, zodat lerenden aan verschillende activiteiten kunnen deelnemen en een gevoel van eigenaarschap in de onderwijsomgeving ontstaat. De auteur legt daarbij ook de nadruk op het creëren van door lerenden met behulp van technologie. Dit is ongetwijfeld gebeurd omdat Adobe het artikel heeft gesponsord….
Tijd investeren in de ‘mindset’ van docenten is wel cruciaal voordat je investeert in nieuwe technologie en andere middelen, zo stelt deze bijdrage.
Om gepersonaliseerd leren alomtegenwoordig te maken, is het belangrijk dat docenten zich het concept eigen maken, elkaar in actie zien en ervaringen delen via opgenomen video’s.
Bij technologie voor gepersonaliseerd leren gaat het erom hulpmiddelen te vinden die het juiste gedrag mogelijk maken, het denken zichtbaar te maken, en zich te richten op creatieve hulpmiddelen die voor meerdere vakken kunnen worden gebruikt. Het gaat om meer dan het faciliteren van adaptief leren.
Technologie wordt dus gebruikt om leren in eigen tijd, plaats en tempo mogelijk te maken waarbij rekening wordt gehouden diverse leervragen en niveaus. Asynchroon online leren is dan ook van groot belang. Technologie voor synchroon online leren wordt vooral gebruikt voor één-op-één begeleiding en interactie met kleine groepen. Daarnaast wordt technologie gebruikt voor actief leren (inclusief het creëren van artefacten door lerenden) en voor het monitoren van het leren (waarbij de data weer wordt gebruikt voor begeleiding). Ook gebruiken docenten o.a. video’s om ervaringen te delen en om te reflecteren op de eigen praktijk.
De auteur besteedt helaas geen aandacht aan kanttekeningen die je hierbij kunt plaatsen. Er is momenteel bepaald geen gunstig klimaat voor een dergelijke verandering (werkdruk, lerarentekort, etc). Tegelijkertijd vergt deze aanpak veel van lerenden en van docenten. De ongelijkheid tussen lerenden kan worden vergroot als je bijvoorbeeld niet fors investeert in zelfregulering en als lerenden niet over vergelijkbare IT-voorzieningen beschikken. Bovendien kun je je heel afhankelijk maken van technologie waardoor lerenden wel erg veel online leren, met risico’s op afleiding en ongezond veel schermtijd. Daar komt bij dat gepersonaliseerd leren zich niet altijd goed verhoud tot de gestandaardiseerde manier van beoordelen die we in het onderwijs vaak toepassen. Tenslotte kan gepersonaliseerd leren een te grote nadruk op leggen op individualisering, en ten koste gaan van socialisering.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie