Christopher Allen probeert deze vraag te beantwoorden. Ik heb echter twijfels bij zijn antwoord.
We maken al decennia lang gebruik van informatie- en communicatietechnologie voor leren, opleiden en onderwijs. Deze technologieën zijn al decennia lang in staat om individuele instructie te geven en ondersteuning te bieden om individuele tekortkomingen te identificeren en daarop in te spelen. Toch gebruiken we volgens Allen leertechnologie nog steeds vaak op een niet-effectieve manier, maar bijvoorbeeld voor relatief passief leren. Zelfs als meer budget beschikbaar is voor het ontwikkelen van content, kiezen we volgens Allen voor “Powerpoint als de feitelijke oplossing”.
Innovaties op het gebied van leertechnologie richten zich volgens de auteur vooral op:
- Dingen voor de makers van leerinhoud gemakkelijk maken, maar voor de eindgebruikers niet noodzakelijkerwijs effectiever.
- Toeters en bellen om het oude weer nieuw te laten lijken (bijv. bladeren door dia’s, maar nu in augmented reality).
- Complexiteit wegnemen zodat lerenden sneller klaar zijn (terwijl echt leren om de nodige inspanningen vraagt).
De grootste tekortkoming is volgens Christopher Allen echter ons gebrek aan ervaring en vaardigheid in het ontwerpen van geïndividualiseerd opleiden. Hij stelt dat we al decennia lang beschikken over voldoende hulpmiddelen om effectieve ‘digitale’ instructie te creëren. Als lerenden hebben de meesten van ons echter niet ervaren hoe geweldige instructie eruit ziet. Deze beperkte ervaring belemmert ons volgens hem dat we hoe eisen stellen aan opleidingen.
Volgens Allen voldoet een goed ontwerp aan de volgende kenmerken:
- Een primaire focus op het ondersteunen van de werkpraktijk in plaats van het verspreiden van feiten.
- Het spreiden van de oefening over meerdere momenten, niet één keer de inhoud verstrekken.
- Het tonen van reële gevolgen voor acties en beslissingen.
- Het individualiseren van het niveau van uitdagingen voor elke lerende op basis van elke prestatie.
- Het ondersteunen en stimuleren van de motivatie van elke lerende om op het werk beter te presteren.
Mijn opmerkingen
Christopher Allen chargeert uiteraard. Hij heeft echter wel een punt dat online en blended leren ‘beter kunnen’. Allen breekt daarbij een lans voor geïndividualiseerd opleiden. Deze benadering roept echter ook weerstand op bij professionals die leren als een sociaal proces beschouwen of bij professionals die vrezen voor negatieve gevolgen van geïndividualiseerd opleiden (denk aan een grotere kloof tussen lerenden of aan onpersoonlijk opleiden). Dat is volgens mij één van de belangrijkste belemmeringen voor het creëren van leerzame manieren van online en blended leren: een gebrek aan consensus over wat ‘leerzame manieren’ zijn.
Een tweede belemmering is m.i. onvoldoende oog hebben voor de context. Wat leerzaam is bij werkende volwassenen, hoeft bijvoorbeeld nog niet effectief te zijn bij schoolgaande jongeren. Het vakgebied doet er uiteraard ook toe.
De derde belemmering is de geringe invloed van professionals op het gebied van leren, opleiden en onderwijs op de ontwikkeling van leertechnologie. Het gevolg is dat leertechnologieën lerenden weinig hulp bieden bij online leren. In Stelt volledig online leren andere eisen aan een leermanagementsysteem dan blended learning? ga ik daar uitgebreid op in.
De vierde belemmering heeft te maken met tekortkomingen op het gebied van professionalisering op het gebied van het ontwerpen en ontwikkelen van blended en online leren. We investeren daar onvoldoende tijd in en kiezen vaak niet voor de juiste aanpak (eenmalige studiemiddagen in plaats van een leertraject dat bestaat uit een afwisseling van instructie, begeleiding, ontwikkelen en feedback).
De vijfde belemmering is wat mij betreft onvoldoende tijd om je voor te bereiden en om te ontwikkelen. De werkdruk is hoog en docenten moeten vaak veel lesuren verzorgen. Bij de organisatie van het onderwijs gaan we nog steeds uit van het paradigma van traditioneel, puur klassikaal, onderwijs. Daarnaast voeren organisaties vaak diverse projecten uit en veranderingen door. De ontwikkeling van online en blended learning moet concurreren met andere initiatieven.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie