Er doet een aantal hardnekkige mythes over leren de ronde. Bijvoorbeeld de ‘learning pyramid‘, die suggereert dat bepaalde leeractiviteiten er toe leiden dat je een bepaald percentage van het geleerde onthoudt.
Een aantal jaar geleden heb ik al aandacht besteed aan deze piramide. Vandaag bekritiseert Daniel Willingham deze piramide in de waardevolle bijdrage Cone of learning or cone of shame? Willingham erkent dat bepaalde mentale activiteiten meer bijdragen aan leren dat anderen. Het lesgeven aan anderen is inderdaad effectiever dan het lezen van teksten. Dat maakt de ‘learning pyramid‘ echter nog niet betrouwbaar.
Willingham benadrukt dat er zo veel variabelen van invloed zijn op het ophalen van informatie uit het geheugen, dat het onmogelijk is om percentages aan activiteiten toe te kennen. Dit is bijvoorbeeld afhankelijk van de aard van het materiaal, de leeftijd van de lerenden, de vertraging tussen studeren en toetsen, de instructies die de lerenden bij het bestuderen hebben gekregen, de wijze waarop het geheugen wordt getoetst en de voorkennis van de lerenden.
Je kunt volgens hem dus geen percentages aan activiteiten toekennen, maar ook geen generieke volgorde van effectieve leeractiviteiten bepalen. Uiteraard is er wel het één en ander over effectieve leerstrategieën te melden. Daniel Willingham verwijst naar een aantal bronnen (onder meer naar zijn eigen werk). Ik wil graag naar onderzoek van mijn collega’s op dit terrein verwijzen: effectieve leerstrategieën.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie