De mythe van de ‘digital native’ doorgeprikt (#in)

Dankzij Jeroen Bottema heb ik de hand weten te leggen op het artikel The ‘digital natives’ debate: A critical review of the evidence', van Sue Bennett, Karl Maton en Lisa Kervin. Het artikel, dat in 2008 is verschenen in het British Journal of Educational Technology, is helaas niet vrij verkrijgbaar maar wel te koop voor de belachelijke prijs van 43 dollar.

De auteurs maken in deze bijdrage korte metten met de mythe van de 'digital native'. Zij pleiten voor een beter onderbouwde benadering, die gevrijwaard is van belangen.

Het debat over de 'net generatie' is volgens Bennett cs gebaseerd op twee beweringen:

  1. Er bestaat daadwerkelijk een aparte generatie van digital natives.
  2. Het onderwijs moet fundamenteel veranderen om tegemoet te komen aan de behoeftes van deze generatie.

In deze publicatie laten de auteurs zien dat beide beweringen rusten op aannames die empirisch en theoretisch zwak zijn onderbouwd. Zij concluderen over de eerste bewering (p. 778-779):

In summary, though limited in scope and focus, the research evidence to date indicates that a proportion of young people are highly adept with technology and rely on it for a range of information gathering and communication activities. However, there also appears to be a significant proportion of young people who do not have the levels of access or technology skills predicted by proponents of the digital native idea. Such generalisations about a whole generation of young people thereby focus attention on technically adept students. With this comes the danger that those less interested and less able will be neglected, and that the potential impact of socio-economic and cultural factors will be overlooked. It may be that there is as much variation within the digital native generation as between the generations.

Wat betreft de gewenste fundamentele verandering van het onderwijs concluderen zij, dat deze transformatie niet gebaseerd kan zijn op de veronderstelde behoeften van een niet-bestaande generatie. Zij stellen verder onder andere dat er geen duidelijk bewijs is dat je de interactiviteit van recreatieve games kunt toepassen op het onderwijs. Volgens hen is er onvoldoende bewijs hoe games kunnen bijdragen aan verdiepend leren. Bovendien zouden gameprincipes meer aansluiten bij jongens dan meisjes, en daardoor niet breed toegepast kunnen worden.

Sue Bennett, Karl Maton en Lisa Kervin proberen ook te verklaren waarom beweringen over de net-generatie zo vaak worden herhaald, ook al bestaat er geen bewijs voor. De verklaring zoeken zij in het fenomeen van 'morele paniek'.

In general, moral panics occur when a particular group in society, such as a youth subculture, is portrayed by the news media as embodying a threat to societal values and norms. (…) So, the term ‘moral panic’ refers to the form the public discourse takes rather rthan to an actual panic among the populous.

De auteurs maken gebruik van een groot aantal bronnen om de mythe van de digital natives door te prikken. Zij zetten wat mij betreft een dikke streep onder het 'net-generatie'-debat. Bennett cs concluderen terecht dat de relatie 'jongeren-technologie' veel complexer is dat de digital native characterisation suggereert.

Young people may do things differently, but there are no grounds to consider them aliens to us.

Tevens nuanceren zij de veronderstelde noodzaak om -als gevolg van de 'veranderde' jongere- het onderwijs te innoveren. Daarbij doen zij m.i. de 'geleerde lessen' van games voor het onderwijs tekort. Ook zijn er natuurlijk andere redenen om het onderwijs te veranderen, dan de veronderstelde veranderde doelgroep (denk aan andere eisen die de samenleving stelt, over voortschrijdend inzicht op het gebied van didactiek). De auteurs verwijzen zelf ook naar deze redenen. Tenslotte moeten we natuurlijk ook niet doen alsof het huidige onderwijs bepaalde doelgroepen niet uitsluit.

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.

Delen

7 reacties

  1. Ik denk dat de meeste zaken die de auteurs van dit artikel noemen heel erg waar zijn. Het wordt tijd dat we al dat hyperige eens van ons afgooien als we het onderwijs willen verbeteren. Als ik iemand op twitter zie roepen dat de iPad het onderwijs verovert, dan denk ik ook: hallo! ik heb vier kinderen in het onderwijs en niet één doet iets met een iPad. Hoezo veroveren?

  2. Zeer interessant artikel Wilfred. Het verbaasd me eigenlijk niets, ook ik vraag me af of de ‘digital natives’ zo enorm anders zijn. Ik denk wel dat het belangrijk is dat het onderwijs zich blijft ontwikkelen, niet omdat er een nieuwe generatie is maar omdat iedere tijd zijn eigen eisen stelt. Ik ga eens kijken of ik het artikel nog ergens vandaan kan halen. Ben benieuwd naar de rest. Dank voor je samenvatting.

  3. @Paul de Maat: we moeten inderdaad van die overspannen verwachtingen af, en van claims die op drijfzand berusten. Er valt op dit moment nog niet veel zinnigs te zeggen over de verovering van het onderwijs door de ipad. De eerste pilots zijn pas gestart.
    @Marina Noordegraaf: dank voor je aanvulling. Waardevolle toevoeging!
    @Bilsen: graag gedaan. Er zijn inderdaad goede redenen om te pleiten voor onderwijsverandering, maar niet vanwege een zogenaamde net-generatie.

  4. Er is al een mooi vervolg op dit artikel!
    Helsper, Ellen Johanna & Eynon, Rebecca(2010).
    Digital natives: where is the evidence? British
    Educational Research Journal, 36(3), 503 — 520
    De samenvatting:
    Generational differences are seen as the cause of wide shifts in our ability to engage with
    technologies and the concept of the digital native has gained popularity in certain areas of policy and
    practice. This paper provides evidence, through the analysis of a nationally representative survey in
    the UK, that generation is only one of the predictors of advanced interaction with the Internet.
    Breadth of use, experience, gender and educational levels are also important, indeed in some cases
    more important than generational differences, in explaining the extent to which people can be
    defined as a digital native. The evidence provided suggests that it is possible for adults to become
    digital natives, especially in the area of learning, by acquiring skills and experience in interacting
    with information and communication technologies. This paper argues that we often erroneously
    presume a gap between educators and students and that if such a gap does exist, it is definitely
    possible to close it.
    Mij lijkt het zinvol dat we niet blijven roepen dat omdat er een dergelijke generatie zou bestaan, we die generatie ook moeten pleasen, door al het onderwijs maar aan hun aan te passen.
    Ga morgen de discussie met mijn studenten aan over dit onderwerp. Verheug me er op!

  5. Blijft overeind dat er, naast alles wat kinderen al leren op school, een nieuw gebied bijgekomen is. Ook in de digitale wereld zullen we ze wegwijs moeten maken.
    Nederland is al goed in het met weinig geld toch goed onderwijs te bieden. Didactische software in spelvorm draagt daar al aan bij. Juist in een hoogontwikkelde maatschappij als de Nederlandse kan een uitgekiend aanbod van digitale leermiddelen en leeromgevingen ons op voorsprong plaatsen. Laat die I-pads maar komen, maar dan wel met nog betere onderwijssoftware!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *