De kosten van online, blended en traditioneel leren

Is online of blended learning goedkoper dan traditioneel leren? In tijden van economische crises is dit een erg relevante vraag. Zowel voor bedrijfsopleidingen als voor het onderwijs. Het antwoord op deze vraag is echter niet eenduidig te geven, omdat veel factoren dit antwoord beïnvloeden. Samengevat zou je kunnen zeggen: “Ja, mits…” Maar juist achter die “mits” gaat een hele wereld schuil.

Die conclusie trek ik uit het paper The Costs of Online Learning. De auteurs verkennen hierin de kosten van blended en online leren binnen het onderwijs in de VS. Zij stellen dat de kosten voor onderwijs aan een leerling jaarlijks gemiddeld 10.000 dollar bedragen. Bij online leren variëren die kosten tussen de 5100 en 7700 dollar, terwijl de gemiddelde uitgaven per leerling bij blended learning tussen de 7600 en 10.200 dollar bedragen.

Uiteraard moet je kosten altijd in relatie met kwaliteit en opbrengsten beschouwen. Het onderwijs is een arbeidsintensieve branche waar meer uitgaven en meer technologie niet per definitie leidt tot een hogere productiviteit. Dat heeft veel redenen (mensenwerk is complex). Het lastige is dat er nauwelijks gegevens zijn over de relatie tussen uitgaven en kwaliteit. De onderzoekers hebben er geen beeld van. Je leest bijvoorbeeld niets over uitval.

Eén van de zaken die ook opvalt, is dat 100% virtuele scholen veel minder personeelskosten en operationele kosten hebben, terwijl zij wel meer geld besteden aan content. Het is bijvoorbeeld de vraag of Nederlandstalige lerenden over voldoende content beschikken om volledig online en zelfstandig te leren (didactiek moet dan in content ingebakken zijn). In de VS blijkt bovendien de kwaliteit van de content sterk te variëren. Hoe beter (bijvoorbeeld gepersonaliseerder) de content, des te hoger de kosten. Het valt ook op dat sommige districten gebruik maken van hun schaalgrootte door conentontwikkeling te centraliseren. Dat werkt kostenbesparend.

Je moet je ook afvragen wat zal gebeuren als je alle lerenden volledig online laat leren. Nu zijn het vermoedelijk vooral lerenden die een grote mate van zelfstandigheid aankunnen.  De onderzoekers merken onder meer op dat online scholen bijvoorbeeld geen services hebben voor zorgleerlingen. Ook daardoor is men goedkoper uit. Online scholen maken ook relatief vaker gebruik van ‘onderwijs-assistenten’, die minder betaald krijgen dan docenten. Bij online leren fungeren ouders veelal als begeleider. Die kosten worden in berekeningen niet meegenomen, schrijven de onderzoekers.

Het genuanceerde paper The Costs of Online Learning biedt wat mij betreft voldoende ‘food for thought‘ om na te denken over kosten en baten van online, blended en face-to-face leren. De kosten zijn redelijk goed in kaart te brengen. De relatie met opbrengsten is veel onduidelijker. Eén van de conclusies van de onderzoekers luidt daarom:

Whatever the reason, those pursuing online learning will see that, though there is no “silver bullet” solution, there is evidence to suggest that virtual learning (both part-time and full-time) can provide significant opportunity to save money. Future innovation should include careful tracking of quality and outcomes to continue to provide more robust options for those experimenting with lower-cost delivery of instruction.