Ignatia stelt dat binnen afstandsleren het constructivisme als onderliggende leertheorie dominant is. Zij vraagt zich echter af of afstandsleren wel goed valt binnen Aziatische landen, waar het onderwijs gestoeld is op meer docentgecentreerde opvattingen over leren.
Ik moest hierbij denken aan een prima artikel waarin Marcel de Leeuwe aannemelijk maakt dat culturen van invloed zijn op de manier waarop geleerd wordt. Deze invloed is volgens Marcel groter dan de invloed van technologie.
Je moet dus nagaan hoe de Aziatische landen, die Ignatia op het oog heeft, 'scoren' op de vijf dimensies die Hofstede onderscheidt als het gaat om culturele verschillen. Zo verwacht ik dat constructivisme beter past bij een kleine machtsafstand, weinig individualisme en een lage score op onzekerheidsvermijding.
Tegelijkertijd moet je je ook afvragen welke competenties 'de samenleving' nodig heeft, welke leerdoelen daarbij horen en welk opvattingen over leren daarbij passen. Behaviourisme bevordert geen creativiteit, als je het mij vraagt.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Hallo Wilfred,
De vraag of afstandsleren wel goed valt binnen Aziatische landen waar het onderwijs meer docentgecentreerd is, is in mijn ogen een zeer relevante vraag. Zelf begeleid ik diverse masterstudenten, waaronder ook Aziatische, en zelfs bij face-to-face contact is het echt wel even wennen, zowel voor de studenten als voor mij. De cultuur is zeer bepalend voor het contact, zeker in de eerste paar weken. Het is echt wennen voor veel studenten dat ze niet alleen hoeven te luisteren, maar dat er actieve inbreng van ze wordt verwacht. Via “live” contact kun je snel inspelen op de reacties van de studenten, maar hoe doe je dat online? Volgens mij moet je het proces ook dan langzaam opbouwen en misschien volgens het “scaffolding” idee steeds meer aan de studenten overlaten? Of ben je dan toch te schools (en dus niet constructivistisch) bezig?
@Petra Fisser: wat -vermoed ik- te weinig gebeurt, is bespreken waarom we op welke manier leren. Daar zou je bij online leren vooral ook aandacht aan moeten schenken. ‘Scaffolding’ vind ik overigens een prima aanpak. En ik denk dat je bij online leren voor deze doelgroep vooral ook synchrone tools moet inzetten (virtual classrooms). Daarmee kun je sneller inspelen op reacties.