Principes van de flipped classroom worden meestal toegepast bij Beta-vakken, aardrijkskunde of geschiedenis. Je kunt echter ook taalonderwijs met succes ’flippen’. Keuzes voor lerenden en weblogs spelen daarin een belangrijke rol.
Leerlingen hebben vaak een hekel aan lezen. Dat kun je volgens docent Brian Sztabnik echter ook veranderen door hen te laten kiezen welke boeken zij willen lezen, en hen de gelegenheid te geven hun gedachten en mening te geven.
All you have to do is flip the experience, turning the practice of reading on its head by making them the creators of their own learning.
Maak lezen dus tot een actieve belevenis. Brian Sztabnik past daarom principes van de fipped classroom toe op taalonderwijs. Met andere woorden: de leeractiviteiten die normaliter in de klas worden uitgevoerd, worden nu thuis gedaan en vice versa.
Bij taalonderwijs lezen lerenden normaliter thuis (zonder ondersteuning van de docent), en verwerken zij het geleerde in de klas. Je weet als docent echter niet of lerenden in het boek hebben gelezen. Ook kun je hen niet helpen als zij worstelen met het boek.
Sztabnik laat daarom gedurende 2,5 week lerenden 3 tot 4 keer per week in de klas actief lezen, en laat hen ook beslissen over wat zij willen lezen (binnen bepaalde grenzen). De lerenden schrijven vervolgens thuis een blog post over het boek volgens de ‘Writing to Learn’-methode. De docent begeleidt lerenden terwijl zij lezen (individueel). Ook geeft hij commentaren op de blog posts.
Volgens de auteur werken lerenden daarmee aan landelijke standaarden (Common Core State Standards op het gebied van lezen).
They are independent readers and writers existing as autonomous learners. They are evaluating complex texts and conveying intricate, multi-faceted information. They are reading and writing for clarification and asking insightful questions of the text.
Sztabnik’ artikel bevat enkele voorbeelden van blog posts. Hij heeft gekozen voor blogs vanwege de keuzevrijheid en onafhankelijkheid. Lerenden zijn eigenaar van de blog, en kunnen er hun eigen invulling aangeven. Zij creëren en delen het geleerde met een breder publiek. Volgens de auteur hebben lerenden hierdoor meer grip op hun eigen leren, zijn lerenden hierdoor beter in staat om hun ideeën te uiten (student’s voices), komt dit de motivatie van de lerenden ten goede.
Ik hield vroeger op school ook niet echt van lezen. Ik ben pas meer gaan lezen, nadat ik de middelbare school had verlaten. Ik had de laatste twee jaar overigens een geweldig motiverende docent Nederlands. Ik kan me herinneren dat ik vooral een hekel had aan het verplicht maken van uittreksels. Ik weet niet om het verplicht schrijven van blog posts me meer zou hebben gemotiveerd.
Ik vind dit in elk geval een opvallende toepassing van principes van de flipped classroom. Je bent geneigd om te denken dat lerenden lezen juist thuis kunnen doen. Brian Sztabnik heeft in elk geval goed nagedacht over de leeractiviteiten, en het gebruik van weblogs ook expliciet ingebed in zijn onderwijs. Opvallend is ook dat lerenden, volgens eigen zeggen, na twee jaar nog steeds gemotiveerd zijn om te lezen en daarop te reflecteren.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Toch wat sceptisch als het over volwassenonderwijs gaat, die naast hun voltijdse job willen bijleren. Flipped classroom is zeker niet in elke situatie een meerwaarde.
Geen enkele aanpak heeft altijd meerwaarde. Maar waarom zouden volwassenen niet kunnen leren middels een mix van contingu en gedistribueerd leren waarbij gebruik wordt gemaakt van ICT?