Is online leren lastig? Wellicht. Maar volgens Larry Wilson valt dit in het niet bij de rol die een docent bij online doceren moet vervullen.
Wilson beschrijft bondig zijn gewenningsproces aan online leren. Hij was gewend om interactief onderwijs te verzorgen aan beperkte groepen studenten. Nu moest high school studenten online lesgeven over journalistiek:
- Hij vond het erg lastig om daadwerkelijk via een virtual classroom contact te maken met studenten, ondanks het feit dat zij hun hand konden opsteken en vragen konden stellen via audio.
- Je hebt als docent geen zicht of de lerenden met andere zaken bezig zijn, zoals Facebook of YouTube.
Volgens Wilson zijn tools voor virtual classes nog onvoldoende geavanceerd om daadwerkelijk contact te maken met lerenden. Volgens hem gaat dat ten koste van de kwaliteit van het onderwijs.
Ik herken wel wat Wilson schrijft. Online leren doet best een groot beroep op het zelfsturend vermogen van lerenden. Wat betreft functionaliteit kunnen virtual coassrooms nog veel meer verrijkt worden (elkaar beter kunnen zien, bijvoorbeeld). Ik zou virtual classrooms dan ook niet zo snel bij jongeren inzetten, tenzij er goede redenen zijn om het wel te doen (bijvoorbeeld als face-to-face leren niet of nauwelijks georganiseerd kan worden). Bij asynchroon leren of bij grote aantallen heb je weer te maken met andere uitdagingen.
Larry Wilson had echter ook meer maatregelen kunnen treffen om lerenden meer te binden. Lees bijvoorbeeld de tips over webinars als effectieve leeractiviteit.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Afgelopen twee weken hebben we 6 lessen in de virtuele klas met MBO2 en MBO3 deelnemers uitgevoerd. Engels en les in anti-winkeldiefstal. Allemaal webcams aan, veel doen, werken met flipcharts, interactie en polls. Ging uitstekend. Ze waren super enthousiast! Studenten en de opleider. Docenten ook trouwens!