De bijdrage van onderwijs aan een voldaan leven met persoonlijke betekenis

Volgens Gert Biesta heeft het onderwijs drie hoofddoelen. Mike Crowley heeft een interessante reflectie geschreven die in feite gaat over één van die hoofddoelen. In feite schrijft Crowley namelijk over de pedagogische opdracht van hedendaagse scholen. En speelt ICT daarbij een rol?

Drive
Foto: JLVisibilityStudio, Pixabay

Biesta onderscheidt de volgende drie hoofddoelen:

  1. Kwalificatie: overdracht en verwerving van kennis en vaardigheden.
  2. Socialisatie: hoe lerenden leren zich te verhouden tot tradities en praktijken.
  3. Subjectivering: de wijze waarop een lerende een individu wordt, die kan participeren in een democratie.

In Beyond Engagement: Making School Personal gaat Micke Crowley m.i. op dit laatste hoofddoel in. Zijn betoog komt volgens mij op het volgende neer:

  • Leren zou verder moeten gaan dan het genereren van betrokkenheid (engagement). Het gaat er om wat jongeren gaan doen met dat engagement. Engagement is de eerste stap.
  • De termen ‘wereldburgers’ en ‘leven lang lerenden’ zijn op zich lege termen. Het gaat om het stimuleren van “collaborative creativity”, die je volgens Crowley vaak terug ziet in sociale netwerken. Persoonlijk vind ik“collaborative creativity” ook redelijk vaag, en moet je m.i. goed zoeken wil je dit binnen sociale netwerken ontdekken.
  • Jongeren moeten om leren gaan met ‘laterale macht’, in plaats van hiërarchische macht. Zelfregulatie is m.i. hierbij van belang.
  • Jongeren moeten ergens werkelijk persoonlijk van houden. Dan gaat men daar ook naar handelen. Jongeren moeten gestimuleerd worden om op welk gebied dan ook het verschil te willen maken. Dit gaat verder dan gepersonaliseerd leren via educatieve technologie. Het gaat volgens mij in feite om het ontwikkelen van werkelijke drijfveren.
  • Persoonlijk leren is een intellectuele ontdekkingstocht die de unieke behoeften en interesses van een lerende weerspiegelt. Dit betekent ook de aanwezigheid van een zorgzame docent die de lerende goed kent. Het gaat daarbij dus om het creëren van een goede relatie tussen lerende en docent.
  • Het gaat er om dat lerenden een voldaan leven kunnen leven dat persoonlijke betekenis heeft. Daarbij kan het al voldoende zijn als je verbonden bent met een hoger gemeenschappelijk goed.

Kan technology enhanced learning hier een bijdrage in vervullen? Ik denk het wel. Niet zo zeer via adaptieve leerprogramma’s die ‘gepersonaliseerd leren’ zeggen te faciliteren. Dergelijke programma’s zijn m.i. vooral gericht op de kwalificerende functie van het onderwijs. Ik denk eerder aan het gebruik van ICT voor interacties en dialoog, en aan het betekenisvol leren gebruiken van sociale netwerken.

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.

Delen

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *