Volgens wiskundedocent Robert Talbert hebben lerenden bij toepassing van het concept van de flipped classroom niet de meeste problemen met het begrijpen van de vakinhoud of met het didactisch concept, maar met tijd- en taakmanagement. Ik vraag me af of dat typisch iets is voor de flipped classroom.
Talbert beschrijft de verschillende taken die zijn lerenden moeten uitvoeren. Daarbij valt op dat hij met strakke deadlines werkt. Hij stelt dat zijn lerenden geen tools gebruiken om hun werk te plannen. Ze proberen te onthouden wat zij moeten doen. En dat gaat heel vaak mis. De lerenden beschouwen beschouwen de taken als onsamenhangend, en niet als één project.
Zij moeten volgens Talbert in feite leren hoe zij complexe informatie het beste kunnen managen:
I’m beginning to think that a good co-requisite for any flipped class is a mini-workshop on GTD principles (GTD: Getting Things Done, WR), to train students how to think in terms of projects, contexts, and tasks and to free their minds up to work well.
Talbert meent dat de flipped classroom hoge eisen stelt aan zelfregulerend leren. Iets dat studenten van een universiteit volgens hem absoluut moeten kunnen.
Het klopt dat lerenden moeten leren taken op tijd uit te voeren, om goed voorbereid naar de bijeenkomst te komen. De gevolgen voor het leren worden volgens mij zichtbaarder omdat letterlijk blijkt als zij zich niet voldoende hebben voorbereid. Als lerenden normaliter een instructie bijwonen, maar zich met een Jantje van Leiden van de verwerkingsopdrachten (thuis) afmaken, dan leren zij ook niet optimaal. Het valt alleen minder op.
Het kunnen plannen en managen van tijd, en zelfsturing, zijn volgens mij dan ook altijd belangrijke bekwaamheden. Met of zonder het concept van de flipped classroom.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Helemaal mee eens Wilfred! En het verbaast mij dat daar zo weinig aandacht voor is in bijvoorbeeld het VO. Leren leren zou voor veel studenten/leerlingen enorm nuttig zijn. (Overigens evenals het inzicht dat noch voor talen noch voor wiskunde) speciale knobbels nodig zijn…. 😉
Zelfde ervaring met het doen van een groot project met jongeren gericht op project-gebaseerd onderwijs. GTD geldt overigens ook voor docenten, die in mijn ervaring, ook niet echt effectief gebruik maakten van ICT om zelfsturend leren te ondersteunen. Aan de ene kant heb je de student die zijn eigen leren moet gaan managen, maar aan de andere kant heb je de docent die ook moet kunnen sturen/ingrijpen wanneer nodig. Dus dan moet je kiezen voor een GTD app als ASANA of Wunderlist, waarbij je gemakkelijk groepen kan creëren en bij kan houden hoe en of de taken worden gedaan. Zelf – omdat ze er al gebruik van maakten – had ik een Google Spreadsheet ontworpen waarin alle stappen expliciet waren opgenomen, met vakjes voor elk student om notities te schrijven/reflectie. Helaas werkte dat niet: het is ook niet zo’n aantrekkelijke omgeving, daarnaast ontbrak het aan notificaties en reminders (volgens mij essentieel).
Tsja, ik herinner me nog een sessie over “Flipping the classroom” tijdens Dé Onderwijsdagen 2013 waarbij de presentator zijn deelnemers uitdrukkelijk gevraagd had het nodige voorwerk te doen. De meesten kwamen onvoorbereid bij de workshop…
LOL. Een conferentie is overigens niet te vergelijken met gewoon onderwijs!
Mijn idee is dat (ook jonge) leerlingen veel baat kunnen hebben bij een goed systeem voor taakmanagement. Plannen kunnen ze nog niet, daar kunnen ze niets aan doen. Maar als we ze een systeem kunnen bieden/aanleren voor het slim afhandelen van taken, hebben ze daar hun hele leven baat bij.
Ik heb een tijd geleden bij Startup Weekend dit idee gepitched, maar helaas kreeg ik niet genoeg animo (ben ook geen ster in pitches). Ben er nog wel serieus mee bezig, maar wil eerst mijn promotie afronden voordat ik me volledig op iets dergelijks stort. Als je wilt weten wanneer ik er serieus mee aan de slag ga (meedoen?) stuur me dan even een mailtje op thiemehennis()gmail()com. gr Thieme
@ ThiemeHennis Dat Asana ziet er veelbelovend uit. Hoewel ik wat huiverig ben om ICT zodanig in te zetten dat het vooral op controle en beheersing van individuele inspanningen gericht lijkt te zijn. Het risico dat het als zodanig wordt ervaren door de leerlingen/studenten is aanwezig, omdat je met dit soort instrumenten zo gemakkelijk overzichten kan maken van individuele activiteiten. Dat leidt misschien tot een soort ‘Big Brother’ gevoel. Zo voelt het voor mij althans nu mijn leidinggevende zo gemakkelijk inzicht heeft in mijn dagelijkse activiteiten. Maar dat terzijde. Heb je er al ervaring mee?
In dit soort leeractiviteiten is er vaak te weinig inzicht dan teveel. Ik denk dat het ligt aan hoe de docent met dit inzicht omgaat; kijkt hij/zij naar verbeterpunten, probeert hij de leerling te helpen? of controleert hij en wijst hij op fouten? Inzicht in vooruitgang en richting (fout/goed) is heel erg waardevol, juist in projecten waarin je jezelf aan je haren uit het moeras moet trekken is het handig om af en toe een reminder te krijgen. Daarnaast is het inzicht voor de leerling zelf erg waardevol, met name om vat te krijgen op een project dat anders een vrij ondoorzichtig iets lijkt, en moeilijk te beheersen.