Verleden week donderdag heb ik tijdens het congres e-Learning in de Zorg een workshop verzorgd over sociale media en leren. Ik zou nog terugkomen op de uitwerking van de opdracht. Deelnemers hebben daarin verkend wat de affordances van sociale media zijn, welke leerresultaten je er mee kunt behalen en waarom je ze wel of niet zou gebruiken binnen leersituaties.
In subgroepen hebben zij applicaties verkend die zij zelf al gebruiken: LinkedIn, Prezi, Facebook, Twitter en Yammer. Ik wil volstaan met een aantal algemene zaken dat mij daarbij opvalt:
- De laagdrempeligheid in gebruik (kosten, leercurve) maakt dat deze applicaties relatief gemakkelijk gebruikt kunnen worden. Participatie in sociale media kent vooral ook sociale en culturele drempels (doet mijn mening er wel toe? is dit niet narcistisch? mijn mening staat zwart op wit).
- Je krijgt zicht op waar kennis binnen organisaties aanwezig is. Je weet elkaar te vinden.
- Veel van deze toepassingen zijn gericht op attenderen, delen van informatie en converseren. De applicaties nodigen daar in feite toe uit. Je wordt vaak op het spoor gezet, op basis waarvan je gaat leren. Je leert dus vooral via deze media.
- Deze media zijn vaak vluchtig en informeel van aard. Er kan ook gemakkelijk veel ruis ontstaan doordat conversaties niet-taakgebonden zijn. Voor formeel leren zijn zij minder geschikt. Ook al is ruimte voor niet-taakgebonden conversaties belangrijk voor leren.
- Deze media zijn minder geschikt voor het delen van gevoelige informatie. Verder gaan ondernemingen als Facebook niet altijd even zorgvuldig om met privacy van gebruikers.
- De beslotenheid van een medium als Yammer maakt deze applicatie geschikt voor het delen van informatie die vooral binnenshuis dient te blijven. Yammer is ook een geschikte tool om kennis te maken met collega's.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie