De acceptatie van nieuwe tools door docenten

Soms vragen bezoekers mij om gericht ergens over te bloggen. En soms doe ik dat ook. Zo vroeg Edwin mij gisteren

Ik ben benieuwd hoe mensen hier aankijken tegen Blackboard en evt. andere traditonele elo’s.
Is Blackboard inderdaad "very old school" of is het gewoon nog een heel bruikbare tool voor de gemiddelde docent. Ik heb soms het idee dat in al deze interessante stukjes de gemiddelde docent wel eens wat het ondergeschoven kindje is.
Zou je daar eens een stukje over kunnen en willen schrijven Wilfred?

Ik heb over dit onderwerp volgens mij al eens geschreven. Kan het alleen niet zo snel vinden. Maar een paar maanden geleden citeerde ik al een docent die licht wanhopig schreef:

Als docent moet ik er niet aan denken dat ‘onderwijskundigen’ mij een andere ELO gaan voorschrijven. Juist nu ik de vruchten ga plukken van de met bloed, zweet en tranen opgebouwde elektronische toetsenbanken, inclusief ‘adaptieve inhoud’, in Blackboard.

Ik kan me bij deze verzuchting wel wat voorstellen. En ik vind ook dat wij ‘(t)e-learning adepten’ wel eens wat vaker stil mogen staan bij de docent die ook wat meer heeft te doen dan de mogelijkheden van nieuwe technologieën te verkennen. Binnen hun werkzaamheden zou voldoende ruimte moeten zijn om te experimenteren en te ontwikkelen. Maar aan de andere kant: enige nieuwsgierigheid naar de toegevoegde waarde van weblogs, wiki’s, podcasts, en dergelijke mag je toch wel verwachten van een onderwijsprofessionals. Passies duren immers niet van 9 tot 17 uur. En passie voor je vak (het onderwijs) hoort toch bij een professional (ik investeer ook veel privétijd in mijn blog).

Terug naar docenten en de traditionele ELO. Ik ben van mening dat je docenten vooral moet faciliteren en stimuleren om ICT in het onderwijs te gebruiken. Soms kan het voorkomen dat je hen verplicht technologie tge gebruiken (‘we gebruiken onze organisatie e-mail en een Intranet voor de interne communicatie’ of ‘we gebruiken systeem X voor de verplichte aanwezigheidsregistratie’).

Ik vind dat docenten die technologie moeten gebruiken die zij het eenvoudigste in gebruik vinden en die past bij de opvattingen over leren van de docent en diens collega’s (je zit als docent immers niet op een eiland). Als dat een traditionele ELO is: prima. Maar ik denk dat social software voor veel docenten ook voldoet of wellicht beter voldoet. Afscheid nemen van bestaande technologie  en werkwijzen kan ook heel verfrissend zijn.

Daarnaast is social software in het algemeen eenvoudig in gebruik en goedkoop. Gemakkelijker in gebruik en goedkoper dan de traditionele ELO. Je zou als docent nog wel eens tijd kunnen besparen in vergelijking met een traditionele ELO (afhankelijk van het beoogd gebruik). Je kunt het als docent ook vaak gebruiken zonder afhankelijk te zijn van ICT-afdelingen e.d. Maar inderdaad: in een blog, wiki of een social network service kun je geen toetsvragen importeren. Daar zijn die applicaties  niet voor bedoeld. Verder hebben deze applicaties ook andere beperkingen. Stel je wilt je gratis blog besloten houden -wat op zich goed mogelijk is- maar 800 eerste jaarsstudenten moeten er toegang toe krijgen…..