Het lijkt er op dat Bruce Hammond bezig is met een kruistocht tegen standaardisering van het onderwijs. De boodschap van zijn blogposts is dezelfde, het betoog verschilt daarentegen. In Creativity or standardisation – the choice we face schrijft hij bijvoorbeeld:
My advice is not to be hoodwinked by the standards but to focus on developing classroom as creative learning communities that value the reality of the students.
Hij stelt hierin ook onder meer dat de sterke nadruk op taal en rekenen andere belangrijke thema's dreigt te verdringen. Hij pleit -in navolging van onder meer David Perkins- voor integratie van basisvaardigheden, zoals taal en rekenen, in realistische integrale taken. Hammond baseert zich ook op mensen als Ken Robinson en Daniel Pink als het gaat om motivatie en passie voor leren. Daarom geeft Hammond aan:
Developing positive mindsets in our students would be preferable to wasting time and energy implementing doubtful standards.
Ik ben het met Hammond eens. Standaarden zijn voor mij een minimale basis, niet een niveau om naar te streven. Excellente leerlingen worden er onvoldoende door uitgedaagd, jongeren met andere talenten worden er door gedemotiveerd. Taal en rekenen op zich zijn separaat lastig betekenisvol te maken voor jongeren (en daarom dodelijk voor de motivatie).
Binnen het middelbaar beroepsonderwijs zie je ook een grotere nadruk komen te liggen op taal en rekenen, en op taal en rekenen als aparte examenvak. Het risico ligt op de loer dat dit ten koste gaat van andere bekwaamheden die deel uit maken van modern vakmanschap.
Voorstanders zullen wijzen op de verslechterde prestaties op het gebied van taal en rekenen die o.a. een belemmering vormen voor doorstroming naar het HBO. En op het feit dat integratie van taal en rekenen in betekenisvolle, integrale opdrachten tot dusver geen oplossing heeft geboden.
Ik denk echter dat tot nu toe geen sprake is geweest van structurele aandacht voor taal en rekenen binnen authentieke opdrachten. Onderwijsgevenden worstelden en worstelen met de vormgeving van een andere manier van leren, op basis van nieuwe leerinhouden. Laat staan dat zij ruimte vonden/namen om leerlingen te ondersteunen bij de ontwikkeling van taal en rekenen. Aparte aandacht voor deze basisvaardigheden, waarvoor nu weer is gekozen, is m.i. niet de oplossing. Ondersteuning van onderwijsgevenden bij de integratie ervan wel.
En, oh, wat heb ik slechte voorbeelden gezien van ICT-applicaties voor taal, waarbij het er niet om lijkt te gaan of jongeren taal leren maar of zij antwoorden goed kunnen gokken.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie