Door middel van interactie kun je lerenden complexe leerstof actief laten verwerken. Bovendien ontdek je als docent eerder als lerenden een verkeerd beeld hebben van bepaalde concepten.
Phil Hill besteedt onder meer middels een video aandacht aan het belang om principes van activerende didactiek en interactief leren binnen grootschalige inleidende colleges op het gebied van natuurwetenschappen toe te passen. Een aantal geleerde lessen zijn wat mij betreft:
- Het leren van complexe concepten vraagt om veel oefenen en feedback. Je leert dat niet door 80 minuten te luisteren naar een docent. Je hebt ook feedback nodig op het moment dat je oefent.
- Thuis oefeningen maken is minder effectief omdat je dan lang niet altijd betekenisvolle feedback krijgt, op het moment dat je het geleerde aan het verwerken bent. Laat lerenden liever thuis leerstof bestuderen, die tijdens bijeenkomsten actief wordt verwerkt.
- Discussies kunnen zinvolle leeractiviteiten zijn, gericht op verwerking van leerstof. Niet elke discussie is dat echter. Besteed aandacht aan hoe je verdiepende discussies kunt faciliteren.
- Het stellen van vragen aan lerenden zou vooral gericht moeten zijn op het leggen van verbanden en het ontdekken van patronen, en niet op het kunnen reproduceren van feiten.Het gaat er dus om de goede vragen te stellen.
- Door goede vragen te stellen ontdek je als docent welke misconcepties lerenden hebben. Vervolgens kun je daar extra aandacht aan besteden. Door tijdens colleges niet te interacteren met lerenden, kom je minder snel achter die misconcepties.
Opvallend is dat Hill eigenlijk geen aandacht besteedt aan leertechnologieën die je kunt gebruiken voor het via interactie actief verwerken van complexe leerstof. Door middel van leertechnologieën, zoals student response systemen of tools zoals FeedbackFruits en Discourse, kun je interactie tijdens en rond grootschalige colleges versterken.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Een reactie