In 2007 is bij het ROC van Amsterdam een zoektocht gestart naar de gewenste ICT-ondersteuning van
competentiegericht leren. De publicatie "Competentie Gericht Onderwijs bij het ROC van Amsterdam" vormt het
verslag van deze zoektocht. Het ongeveer zeventig pagina’s tellende boekje -een uitgave van het ROC van Amsterdam
en M&I-partners- is wat mij betreft een aanrader van andere regionale opleidingencentra, ook al zal elk ROC een
ander ontwikkelproces doormaken en wat betreft applicaties andere keuzes maken.
De publicatie kent echter verschillende zinvolle elementen, die je bij het maken van keuzes aan het denken zetten.
Wat te denken bijvoorbeeld van de aanbeveling om te zorgen voor organisatiebrede uniformering op het gebied van
periodisering (om de complexiteit van het plannen te reduceren), een waarderingssystematiek van
competentie-indicatoren, het gebruik van een competentiemeter èn het gebruik van een catalogus met
onderwijseenheden en de daarbij te verwerven competenties (en de benodigde resources). Een ander voorbeeld is het
uitgangspunt van ‘dialooggestuurd onderwijs‘, als nuancering van ‘vraagsturing’.
De uitgave beschrijft ook aan welke functionaliteiten het ROC van Amsterdam behoefte heeft voor de vormgeving van
competentiegericht onderwijs. Zij onderscheiden bijvoorbeeld verschillende soorten planningen, met bijbehorende
eisen aan de ICT-ondersteuning. Denk daarbij aan templates voor persoonlijke actieplannen, om de keuzevrijheid van
deelnemers in te perken (de meeste deelnemers hebben geen baat bij onbeperkte keuzevrijheid; denk aan de paradox of choice). Helaas worden de functionaliteiten niet altijd even uitvoerig besproken. Over self-service functionaliteiten had ik bijvoorbeeld best meer willen lezen.
"Competentie Gericht Onderwijs bij het ROC van Amsterdam" biedt ook inzicht in de afweging tussen de applicaties. Dankzij de heldere opbouw van het boek is dit proces goed te volgen. Wat mij betreft wordt tenslotte ook aangetoond dat je competentiegericht leren eigenlijk niet goed kunt vormgeven zonder passende ICT-ondersteuning.
Deze uitgave kan niet gedownload worden. Bestellen is wel mogelijk (kosteloos).
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Dit boekje lijkt me een typisch product van de ‘educational jargon generator’:
zie: Alec Couros, http://educationaltechnology.ca/couros/811 , en ook Elke’s http://blogger.xs4all.nl/elkedas/archive/2008/03/08/359335.aspx#FeedBack
Beste Wilfred,
Ik ken het boek ook en onderschrijf je positieve reactie. Wat mij echter opvalt is dat we (RPC’s) m.b.t. een aantal punten niet verder om ons heenkijken dan het eigen MBO-wereldje. Dat heeft Jaap de Mare in wezen ook gedaan. Voor Jaap, en ik heb hem daar persoonlijk over gesproken, is het MBO zijn referentie, blikveld en horizon geweest tijdens zijn zoektocht van bijna anderhalf jaar.
In het hoger onderwijs zijn er in het verleden al goede dingen gedaan die zeker navolging of in ieder geval nadere bestudering verdienen. Als het gaan om de periodisering verwijs ik graag naar de HAN waar uitgebreid onderzoek is gedaan naar timeslot-roostering. Als het gaat om een onderwijscatalogus, waaruit een student keuzes kan maken, verwijs ik graag naar de digitale onderwijsplanner (DOP) van de Hanze Hogeschool.
Waar ROC’s ‘last’ van hebben, en dat geldt dus ook een beetje voor het ROC van Amsterdam, is dat ze alleen in hun eigen wereldje rondkijken. Of je dat mag vergelijken met het ‘not invented here’-syndroom is me niet duidelijk.
@Rino: elke publicatie over onderwijs heeft volgens de generator last van jargon. Vooral als ‘learning’ daar deel van uit maakt.
@Paulo: ik ben het niet helemaal met je eens. Verleden jaar heb ik -net als Jaap- deelgenomen aan een Kennisnet-project over flexibel leren. Daarin hebben we hebben we nadrukkelijk gekeken naar het particulier onderwijs en andere voorbeelden. Zie http://flexibelleren.kennisnet.nl/
Wat me wel opviel was dat veel voorbeelden niet of moeizaam te gebruiken zijn door het MBO. Binnen het particulier onderwijs vragen ze cursisten en docenten bijvoorbeeld om een cursus in Utrecht ipv Rotterdam te volgen, als R’dam te weinig deelnemers heeft.