Categorie: Theorieën

Curtis Bonk heeft acht hoorcolleges over leertheorieën op internet gezet. Op zijn weblog schrijft hij over de ontwikkeling ervan. Bonk is redelijk tevreden, vooral omdat hij geen beschikking had over technologische ondersteuning en een publiek. Hij schrijft ook onder meer over de video's: They are not slick or anything but

Dave Pollard staat bekend om zijn beschouwende blog posts, die soms over leren gaan. Op dit moment is hij één van de deelnemers aan de 'connectivisme cursus' van George Siemens en Stephen Downes. Op zijn blog reflecteert hij op kennis en leren. Kennis bestaat volgens Pollard uit patronen van verbindingen.

Op 23 augustus besteedde ik aandacht aan een interview met Clayton Christensen, één van de auteurs van het boek Disrupting Class: How Disruptive Innovation Will Change the Way the World Learn (inmiddels gekocht, maar nog niet gelezen). Edutopia publiceert nu een artikel van Christensen en Michael B. Horn over radicale

Okay. Misschien mis ik de komende weken veel, nu ik niet mee doe met de Connectivism & Connective Knowledge-cursus van Siemens en Downes. Maar het lukt me niet om deelname duurzaam in mijn agenda te passen. En om eerlijk te zijn: het format 'cursus' is niet mijn favoriete leeractiviteit. Maar

Graham Attwell verkent in "Social Software, Personal Learning Environments and the Future of Teaching and Learning" de pedagogisch-didactische potentie van social software en persoonlijke leeromgevingen (PLE), tegen de achtergrond van veranderende maatschappelijke opvattingen over het ontwikkelen en delen van kennis. Technologie omschrijft hij daarbij als an enabling factor opening up

Joachim Wetterling (Universiteit Twente en verbonden aan de masteropleiding mediapedagogiek van de Noordelijke Hogeschool Leeuwarden) is een weblog gestart over Media in Onderwijs, Opvoeding en Ontwikkeling. Zijn tweede bijdrage gaat over de zogenaamde net-generatie. Joachim vraagt zich af of je wel van een net-generatie kunt spreken. Hij verwijst naar een

Technologische vernieuwingen, zoals social software, bieden nieuwe mogelijkheden voor het creëren van leeromgevingen die niet docent-gecentreerd zijn,  of zelfs de grenzen van instituties kunnen doorbreken. Toch zijn daadwerkelijke systeemveranderingen tot dusver uitgebleven. Dat stelt George Siemens in het paper New structures and spaces of learning: The systemic impact of connective

Clayton Christensen heeft samen twee andere auteurs een boek geschreven waarin zij het onderwijs analyseren door de bril van de theorie van disruptive innovation. Het gaat bij deze theorie om vernieuwingen van technologieën, producten of diensten, waarbij sprake is van een vervanging of transformatie (en geen verandering). Letterlijk betekent 'disruptive':

Persoonlijke leeromgevingen en sociale software zijn geen eendagsvlieg, maar leiden tot een nieuw perspectief op leren en vormen nieuwe middelen voor de duurzame competentieontwikkeling. Die optimistische boodschap geven de Oostenrijkse onderzoekers Sandra Schaffert en Wolf Hilzensauer af in het paper On the way towards Personal Learning Environments: Seven crucial aspects