Josie Frasier typeert Dave White's bijdrage Not 'Natives' or 'Immigrants' but 'Visitors' & 'Resident als verplichte kost. White neemt hierin afstand van Marc Prensky's onderscheid tussen digitale immigranten en digital natives. Het gebruik van online services volgt geen eenvoudig patroon dat bepaald wordt door bepaalde vaardigheden, schrijft White.
It seemed to depend on if they saw the web as a ‘place to live’ or as a collection of useful tools.
White onderscheidt daarom de digitale bewoner en de digitale bezoeker (resident and visitor). Digitale bewoners leven een deel van hun leven online. Zij creëren een digitale identiteit en onderhouden relaties online. Het internet gebruiken zij voor verschillende aspecten van hun leven.
De digitale bezoeker gebruikt online services als daar directe behoefte aan is, en is bepaald niet happig op het creëren van een digitale identiteit.
White presenteert de bewoner en bezoeker als twee uitersten van een spectrum. Ook stelt hij dat het onderscheid niet gebaseerd is op geslacht of leeftijd. Daarmee zet hij zich terecht af tegen Prensky.
Ik herken wel het verschil tussen bewoner en bezoeker. Toch vraag ik me af of het onderscheid uit het onderzoeksrapport 'Social Technographics' niet volstaat:
- Inactieven
- Toeschouwers
- Joiners (te vertalen als 'meelopers'?)
- Verzamelaars
- Reageerders (vind ik een betere term dan de oorspronkelijke 'critics')
- Creëerders
Het onderzoeksrapport laat ook zien dat zowel jongeren als ouderen in alle categorieën te plaatsen zijn. De indeling is vooral gebaseerd op het gebruik van social software. Maar als je 'visitors'-gedrag als het plaatsen van een bestelling tot activiteiten van joiners rekent, ben je ook daar uit.
In elk geval hoop ik dat inleiders en auteurs eindelijk stoppen met het uitgekauwde, ongenuanceerde, natives-immigrants-onderscheid, dat Stephen Downes typeert als uttering nonsense.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Och een paar jaar geleden liep iedereen weg met deze theorie en waren er maar een paar mensen die hier vraagtekens bij stelde.
Nu word er weer even heel erg hard tegen in gegaan, met de opmerking dat het onzin is. En over een paar jaar zijn we misschien zo ver dat we het allemaal een beetje genuanceerder bekijken.
Dan zijn er verschillende theorieën die gebruikt kunnen worden om mensen in groepen in te delen. Die voor verschillende toepassingen gebruikt kunnen worden.
Dit soort discussies doet mij een beetje denken aan de hele nature v.s. nurture discussie binnen de pedagogiek.