De laatste tijd is veel te doen rond ‘blockchain’. Daarbij wordt in eerste instantie vooral gekeken naar de impact op de financiële wereld. Dit fenomeen kan echter ook gevolgen hebben voor onderwijs, opleiden en leren. Al kleven daar veel haken en ogen aan.
Audrey Watters heeft verleden week en vandaag twee uitgebreide artikelen aan gewijd.
In de eerste bijdrage legt zij uit wat ‘blockchain’ is, wat de historische ontwikkeling ervan is, hoe de onderliggende technologie werkt, wie er in investeert en wat de mogelijke relevantie ervan is voor het onderwijs.
Blockchain is samen met het digitale betaalmiddel Bitcoin rond 2009 geïnitieerd (ik wist niet dat blockchain al zo lang bestaat). Bij blockchain gaat het om een soort digitaal grootboek waarin digitale transacties op een transparante manier binnen een gedistribueerde –peer-2-peer– database worden opgeslagen. Elke ‘blok’ is voorzien van een crypografische handtekening.
Dat betekent dat als een transactie wordt gepleegd, deze op tal van computers wordt opgeslagen. Dat maakt het nagenoeg onmogelijk om achteraf fraude te plegen met deze transacties.
Onderstaande video illustreert dit proces.
Het gaat vaak in eerste instantie om digitale, financiële, transacties. Hierbij wordt de tussenpersoon uitgeschakeld. Als je bovenstaande video goed bekijkt, en deze ontwikkeling daadwerkelijk door gaat zetten, zullen ook accountants zich m.i. zorgen moeten maken over hun baan.
In deze video is echter ook sprake van andere ‘assets’, dan financiële transacties. Volgens Watters wordt hierbij onder meer gekeken naar onderwijs en opleiden waar je via leeractiviteiten zogenaamde ‘Edublocks’ kunt verdienen. Je kunt deze min of meer vergelijken met badges die je krijgt op basis van diverse leeractiviteiten. Alleen worden deze educatieve blocks -die tal van informatie over het leren bevatten- dan in een gedistribueerde database opgeslagen.
Het zijn dan niet alleen opleidingsinstituten die deze educatieve blocks verstrekken, maar bijvoorbeeld ook individuen of groepen. Werkgevers gebruiken de informatie in de educatieve blockchain om te kijken of een werknemer in spe over de juiste kwalificaties voor een (ongetwijfeld flexibele) baan beschikt.
Deze ontwikkeling kan daardoor leiden tot een digitale transformatie van het onderwijs, waarbij -een aantal- opleidingsinstituten -de tussenpersonen van opleiden- overbodig zullen worden. Volgens Watters experimenteert een beperkt aantal scholen al met deze technologie.
Audrey Watters is nogal kritisch op deze ontwikkeling. In een tweede bijdrage schrijft zij dat de onderliggende ideologie namelijk een mix is van een libertijnse ideologie, neoliberale ideologie en van de ‘ideologie van de nieuwe economie’: anti-institutioneel, sterk vertrouwen op decentralisatie, met (wan)trouwen als het belangrijkste sociale gedrag. Verder leunt deze ideologie vooral op zelfverantwoordelijkheid. Als je het niet redt, dan ben je daar dus ook zelf verantwoordelijk voor (en wordt bijvoorbeeld niet gekeken naar sociaal economische status van het gezin). Het zijn ook vooral de aan Silicon Valley gelieerde venture capitalists die in deze ontwikkeling investeren.
In haar eerste artikel stelt Watters ook dat bij blockchain sprake is van een overdreven hype. Zij vraagt zich ook af of deze ontwikkeling wel relevant is voor onderwijs, opleiden en leren. Niet alle projecten lenen zich hier namelijk voor. Watters vraagt zich af of dit ook voor ‘educatie’ geldt:
- Is leren een transactieproces? Wat zijn transacties in onderwijs en opleiden? Een opdracht maken? Een cursus afronden? Een blogpost publiceren? Bovendien vraag ik me af: zeggen deze ‘transacties’ iets over wat je daadwerkelijk hebt geleerd en wat je kunt toepassen en integreren in je dagelijks leven? Ik heb deze zelfde aarzelingen bijvoorbeeld bij xAPI.
- Wie kan worden vertrouwd, wie moet worden gewantrouwd binnen het onderwijs? Hoe betrouwbaar zijn de transacties in een educatieve blockchain?
How would the trustworthiness of blockchained credential-issuing institutions be measured or verified? If it’s by the number of transactions (eg. badges issued), doesn’t that encourage diploma milling?
- Is het onderwijs in staat om te gaan met de complexiteit van de blockchain? Watters doelt daarbij op docenten, instituten en studenten. Het vergt bijvoorbeeld nogal wat computerkracht. En het fenomeen is lastig te begrijpen. Je moet volgens mij over nogal wat ‘21ste eeuwse vaardigheden’ beschikken om de complexiteit van blockchain te begrijpen.
- Wat is de prikkel voor onderwijs en opleiden om hiermee aan de slag te gaan? Vinden ‘derden’ ‘educatie’ voldoende interessant om hiermee aan de slag te gaan?
- Wat gebeurt er met privacy als educatieve transacties transparant zijn? Er is m.i. terecht veel zorg omtrent data van lerenden. Als deze data transparant worden, dan kan dit leiden tot risiciomijdend gedrag en kan dit juist ten koste gaan van het leren. Leren moet in een veilige omgeving plaats kunnen vinden. Bovendien wil je als lerende ook wel eens een nieuwe start maken. Zonder de geschiedenis van de educatieve transacties permanent bij je te dragen.
- Voor welk educatief probleem is blockchain een oplossing?
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie