De naam ‘blended learning’ nodigt uit tot het gebruik van een kookmetafoor, onder meer doordat menige applicatie ‘blended’ automatisch vervangt door ‘blender’. Maar je kunt ook een verkeerde metafoor gebruiken….
Mensen als Donald Clark hebben kritiek op het gebruik van de ‘kookmetafoor’ als het gaat om blended learning.
What do you get when you blend things in a metaphoric mixer, without due care and attention to needs, taste and palette? Blended baloney.
Als je ingrediënten in een ‘blender’ stopt, zou je dat leiden tot een saaie, smakeloze smurrie. Welnu: deze critici hebben nog nooit mijn eigen gemaakte groene pesto, tomatensaus met pistachenoten of boerenkool-pesto geproefd.
Ik heb geen moeite met de ‘kookmetafoor’ waarbij het er om gaat een kwalitatief goede mix te maken op basis van zaken als leerbehoeften, leerdoelen, leerinhouden, leertechnologieën en didactiek (met de docent in de rol van chefkok).
Gisteren tijdens de studiedag van Hogeschool Vives werd een video getoond. Aan het eind van de film werd ‘blended leren’ vergeleken met whisky. De maker van de video is ongetwijfeld geen whisky liefhebber. Want bij deze drank gaat er natuurlijk niets boven een single Malt op leeftijd, in plaats van de kwalitatief mindere ‘blends’.
Als het goed is, doet de kwaliteit van ‘blended learning’ zeker niet onder voor andere vormen van leren (volledig face-to-face of volledig online).
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie