A day in the life of a data mined kid illustreert hoe intensief data van lerenden kan worden verzameld en gebruikt binnen het onderwijs. De realisatie van maatregelen die lerenden beschermen tegen misbruik lopen helaas achter bij de technologische mogelijkheden.
Auteur Adriene Hill geeft verschillende voorbeelden van data die over lerenden wordt verzameld. Zij focust zich daarbij op de praktijk in de VS. De voorbeelden komen wellicht wat futuristisch over. Niet dus.
- RFID chips stellen onderwijsinstellingen in staat lerenden letterlijk op de voet te volgen, en daarbij ook specifieke gevoelige informatie te verzamelen. Daarbij gaat het om aanwezigheid, bezoeken aan schoolbegeleiders, tempo van leren, toetsresultaten en cijfers. Verschillende staten in de VS slaan deze data ook gedurende lange tijd op in een enorme databank.
Commerciële bedrijven houden zich steeds intensiever bezig met big data van kinderen. De auteur schrijft dat de verkoop van educatieve software in 2013 in de VS een omvang van 8 miljard dollar benaderde. De CEO van Knewton, één van de belangrijkste databaronnen, stelt met trots dat zij letterlijk alles weten over wat een lerende weet en hoe een lerende het beste kan leren. Knewton beweert over veel meer data te beschikken dan Google. - Data worden gebruikt om te kunnen kijken naar de relatie tussen leerprestaties van lerenden en werkzaamheden van docenten.
- Cafetaria software registreert koop- en eetgedrag van lerenden, en biedt ouders inzicht in het bestedingspatroon van hun kinderen.
- Binnen sportonderwijs worden de fysieke prestaties van lerenden bijgehouden, en ook gepresenteerd.
Hill stelt:
Nearly everything they do at school can be — and often is — recorded and tracked, and parents don’t always know what information is being collected, where it’s going, or how it’s being used.
De intentie is van het gebruik van deze ‘big data’ in het onderwijs is goed: je kunt preventief handelen ten behoeve van het welzijn en de veiligheid van lerenden, en je kunt leren personaliseren en beter rekening houden met sterke en minder sterke kanten van lerenden.
Adriene Hill stelt echter terecht dat een groot risico kleeft aan deze ontwuikkeling, en met name als diverse datasets (dus ook adressen, telefoonnummers en financiële gegevens) aan elkaar worden gekoppeld. Hierdoor kunnen verkeerde verbanden worden gelegd tussen data. De CEO van Knewton stelt zich bijvoorbeeld zelfs voor om relaties te kunnen leggen tussen leerprestaties en het type ontbijt dat een lerende heeft gehad.
Lerenden kunnen een label opgeplakt krijgen, waar zij hun hele leven ‘last’ van houden.
Hill stelt ook dat wet- en regelgeving omtrent gebruik van data, ethiek en privacy achter loopt bij de technologische ontwikkelingen. Slechts weinig schooldistricten leggen het commercieel gebruik van data door service providers bijvoorbeeld contractueel aan banden.
In ons land gaan we op dit moment m.i. minder ver als het gaat om het toepassen van big data. Bovendien besteedt een organisatie als SURF expliciet aandacht aan zaken als privacy en veiligheid van data. Dat is maar goed ook.
Het is erg belangrijk om lerenden te beschermen tegen verkeerde interpretaties en misbruik van data. Voordat we met het analyseren van big data grootschalig aan de slag gaan, zullen we maatregelen moeten treffen die dit voorkomen.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
In Nederland gaan de grote educatieve uitgeverijen ook vrij ver. Basispoort is door de strot geduwd en heeft veel schoolbesturen met de mond vol tanden gezet. De scholen moesten de voorwaarden accepteren, anders had je gewoon geen toegang meer tot het materiaal.
Regulerende partijen als Surf, Kennisnet en de PO-raad staan erbij en kijken ernaar. Dit gaat compleet voorbij aan initiatieven van Surf en Kennisnet.
Ook in Nederland lopen we het risico om teveel systemen aan elkaar te knopen en daardoor verkeerde of onwenselijke verbanden te leggen.