Bekwaamheden die er in de post-industriële netwerksamenleving er toe doen, zijn veel moeilijker te beoordelen dan de traditionele kennis en vaardigheden. Wat voor gevolgen zou dat moeten hebben?
Will Richardson heeft een mooi schema samengesteld waarmee hij illustreert dat er bekwaamheden zijn die gemakkelijker te beoordelen zijn, en bekwaamheden die complexer zijn te beoordelen. Aan de andere kant zijn er bekwaamheden die meer en minder belangrijk zijn voor leren in een ‘genetwerkte samenleving’.
Vakkennis en basisvaardigheden zijn bijvoorbeeld gemakkelijk te beoordelen, maar zijn in de 21ste eeuw van minder belang. Nieuwsgierigheid, creativiteit en ondernemend denken doen er vandaag de dag daarentegen meer toe. Echter, deze bekwaamheden zijn veel lastiger te beoordelen, meent Richardson.
Will Richardson laat zien dat niet alles wat van waarde is, gemakkelijk meetbaar is. Want dat bedoelt hij volgens mij met ‘assessments’. Een bekwaamheid als creativiteit is wel te beoordelen, maar niet met de gebruikelijke toetsmethoden. Portfolioassessments met bijvoorkeur meerdere beoordelaars bieden hiervoor wel degelijk mogelijkheden.
Richardson’s schema illustreert in elk geval de noodzaak van andere doelen en beoordelingsmethoden.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie