Augmented reality, virtual reality en 360 graden video kunnen ontoegankelijke leersituaties bereikbaar maken

Zac Woolfitt doet verslag van een seminar van de Special Interest Group Media en Onderwijs over interactieve video, virtual reality en 360 graden video in het onderwijs. Daarbij vraagt hij zich af welke technologie Rembrandt gekozen zou hebben als hij ruim 400 jaar geleden de beschikking had gehad over deze technologieën bij het vastleggen van de Anatomische Les van Nicolas Tulp.

Zac’s bijdrage bevat een aantal mooie voorbeelden van toepassingen. Hij start zijn bijdrage met een korte toelichting op de drie typen technologieën ‘augmented reality’, ‘virtual reality’ en ‘360 graden video’. Daarbij stelt hij onder meer dat deze toepassingen jou als docent in staat stellen om studenten toegang geven tot leerervaringen die normaal gesproken niet toegankelijk, te duur, te gevaarlijk, onpraktisch of onmogelijk zijn.

Daarbij ben je ook in staat te monitoren waar studenten naar kijken. Zac vraagt zich wel af hoe je (oog)contact met studenten kunt houden als zij een headset op hebben. Hoe kun je ’teacher presence’ vormgeven als je deze leertechnologieën gebruikt? Een uitdaging is volgens hem ook de transitie van de virtuele naar de echte wereld.

Persoonlijk denk ik dat het gebruik van deze leertechnologieën logisch ingebed zal zijn binnen andere leeractiviteiten (face-to-face en online). Lerenden zullen veel minder intensief gebruik maken van dergelijke headsets dan van, bijvoorbeeld, een laptop. Het gaat immers om specifieke toepassingen waarbij je AR, VR en 360 graden video inzet. Dat blijkt m.i. ook uit de presentaties die Zac samenvat en die inderdaad onderstrepen dat deze technologieën ogenschijnlijk ontoegankelijke leersituaties bereikbaar kunnen maken:

  • Studenten wonen met behulp van een VR-bril en een 360 graden video een rechtszaak bij waarin jeugdigen verdacht worden van een misdaad. Normaliter kunnen 50 studenten zo’n rechtszaak nooit zo van dichtbij bijwonen. De rechter in kwestie was fysiek aanwezig bij de les en kon na afloop bevraagd worden. Studenten reageerden positief op deze ervaring (waak natuurlijk wel voor het ‘novelty effect’).
  • Door middel van de applicatie SpeechSupport en een VR-headset kun je in een veilige leeromgeving werken aan je presentatievaardigheden. Een virtueel publiek reageert op jouw presentatie. Je kunt het contact met de zaal bijvoorbeeld verliezen.
  • Door middel van scenario’s kun je slecht nieuws-gesprekken met een VR-bril oefenen. Bijvoorbeeld een slecht nieuws-gesprek met een patiënt. Afhankelijk van keuzes die jij maakt, reageert de virtuele patiënt. Dankzij het gebruik van 360 graden video komt dit zeer realistisch over.
  • Je kunt een plaats delict in eigen tijd en tempo bestuderen.

Dit zijn inderdaad specifieke toepassingen waarbij je binnen een zeer realistische leersituatie ervaringen op kunt doen, die je in het ‘echt’ veel lastiger of niet kunt opdoen. Zac Woolfitt merkt hierbij wel op:

  • De technologie en de programmering moeten werken (studenten besteden best wel wat tijd om de headsets te leren gebruiken).
  • Je hebt goed uitgewerkte, complexe,  scenario’s nodig die afgestemd zijn op de leerdoelen en op de wijze van beoordelen.
  • Door het eenvoudig laten ‘ervaren’ van de omgeving hebben lerenden meer tijd voor het uitvoeren van de taak. Dit heeft een positieve invloed op de betrokkenheid. De ‘onderdompelende’ aard van de leeromgeving kan positief van invloed zijn op leerervaringen en motivatie.
  • Wanneer verliezen deze technologieën hun innovatieve aantrekkelijkheid?
  • ‘CyberSickness’ is nog wel een ‘ding’ (gebruikers kunnen misselijk worden).

Op basis van Zac’s verslag kan ik overigens niet concluderen of lerenden met behulp van deze leertechnologieën net zo goed als anders leren of zelfs betere leerprestaties behalen.

Zac eindigt met de stelling dat Rembrandt gekozen zou hebben voor

the 360 fixed image photo scene, with some incredible contrasts of light and dark, and some amusing practical jokes added in the dark corners… 

Ik ben daar niet zeker van. Ook vandaag de dag heb je nog schilders die zonder technologie schilderen 😉

 

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.

Delen

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *