Ik heb al eerder aangegeven: er verschijnen meer interessante bijdragen over online leren tijdens de coronacrisis dan ik uitgebreid kan bespreken. Deze blogpost is daarom weer een samenvatting van een aantal blogposts en artikelen die ik recent ben tegengekomen.
What an Ed-Tech Skeptic Learned About Her Own Teaching in the Covid-19 Crisis
Manya Whitaker is docent, en stond aanvankelijk nogal sceptisch ten opzichte van educatieve technologie. Maar dankzij Covid-19 moest zij wel volledig online onderwijs gaan verzorgen. In deze bijdrage blikt zij terug op haar ervaringen, en formuleert zij op basis van haar reflectie aanbevelingen voor online onderwijs van het najaar. Haar verhaal bevat veel bekende geleerde lessen, bijvoorbeeld over hoe lastig het is om online “the tone of the classroom” in te kunnen schatten. Interessant is om te lezen dat Whitaker vindt dat de formatieve evaluaties, die zij is gaan gebruiken, niet de feedback opleverde die zij eigenlijk wenst (feedback op haar manier van lesgeven). Ook benadrukt zij het belang van online community building.
Gaan docenten na de crisis (meer) onderwijstechnologie gebruiken?
Deze vraag stelt Fleur Prinsen zich in een bijdrage op LinkedIn. Fleur stelt dat de coronacrisis heeft gezorgd voor een ongekende urgentie, waar technologie-acceptatie modellen eigenlijk geen rekening mee houden. Docenten aan de Hogeschool Rotterdam -waar Fleur lector is- ervaren op dit moment weinig werkplezier en voelen zich overvraagd. Dit zijn bepaald geen zaken die bevorderen dat docenten ook na de coronacrisis graag aan de slag blijven gaan met ’technology enhanced learning’. Positief is wel dat docenten meer blijken te kunnen dan zij dachten. Verder stelt Fleur dat een goede ondersteuning ook zeer bevorderlijk is voor de acceptatie van leertechnologie. In deze bijdrage reflecteert Fleur Prinsen op meer factoren die een rol spelen bij de acceptatie van online en blended learning.
Universities will never be the same after the coronavirus crisis
Deze bijdrage verkent de mogelijke gevolgen van de coronacrisis op het universitaire onderwijs. Daarbij kijkt de auteur niet alleen naar veranderingen in de wijze waarop onderwijs wordt verzorgd, maar ook naar de financiële gevolgen. Universiteiten kunnen ook weleens zoeken naar mogelijkheden om meer betekenisvol te worden voor lokale en nationale gemeenschappen. De bijdrage laat ook zien hoe groot de verschillen zijn in de mondiale universitaire wereld. In sommige landen zullen overheden wellicht bijspringen, of rijke alumni. Sommige universiteiten, bijvoorbeeld in Australië, zijn momenteel sterk afhankelijk van collegegelden van Chinese studenten of van onderzoeksgelden die zij ontvangen omdat zij veel internationale studenten hebben. Tegelijkertijd spelen universiteiten momenteel ook een cruciale rol in het doen van onderzoek naar het voorkomen en bestrijden van een pandemie als Covid-19. Dat vergroot de betekenis van universiteiten voor de samenleving.
Leerlingen delen hun ervaringen over afstandsonderwijs
Deze bijdrage is een verslag van drie online gesprekken die Schoolleiders voor de Toekomst heeft gevoerd met in totaal veertien leerlingen. Een aantal van deze leerlingen vindt het fijn nu meer vrijheid te hebben, terwijl andere leerlingen juist moeite hebben om met deze vrijheid om te gaan. Zij willen online ook meer begeleiding, en missen vooral het onderlinge sociale contact. Het liefste zouden zijn ‘blended’ onderwijs hebben (online uitleg en face-to-face toepassen). De bijdrage sluit af met een aantal tips van de leerlingen. De behoefte aan ‘maatwerk’ vormt m.i. daarbij de rode draad.
Hoogleraar Pierre Dillenbourg blikt alvast vooruit naar het onderwijs van na de coronacrisis. Hij stelt onder meer:
If schools systematically combine digital and face-to-face activities, in the event of a crisis they will only have to adjust the relative amounts of in-person and distance learning, instead of having to implement radical changes.
Dit komt ook neer op kern van de blogpost die ik schreef op 10 maart 2020: Moeten onderwijsinstellingen voorbereid zijn op crises zoals het Coronavirus?
Dillenbourg benadrukt daarbij wel dat we technologie op een manier moeten gebruiken dat sociale ongelijkheid -die door thuis leren wordt vergroot- wordt bestreden. Verder benadrukt hij de noodzaak om vooral goed na te denken over het ontwerp en de didactiek die je gaat hanteren bij online leren.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie