Onderwijssystemen proberen tegemoet te komen aan de toekomst, door te doen wat zij in het verleden deden. Aldus Ken Robinson in onderstaande animatie. Robinson verzet zich hierin tegen onderwijs dat uitgaat van 'slimme' en 'domme' mensen. Onderwijs, dus, met een eenzijdige focus op intellectuele capaciteiten en economisch nut.
Hij verzet zich ook tegen de bestaande benadering van ADHD ("een fictieve epidemie"). Daarbij gaat het volgens Robinson (in elk geval gedeeltelijk) om creatieve kinderen die binnen het onderwijs via medicijnen 'in slaap gesukkeld' worden. Terwijl het onderwijs hen juist wakker zou moeten schudden. Dat houdt volgens Robinson onder meer in dat het onderwijs gericht moet zijn op het tegenovergestelde van standaardisering. Tenslotte laat hij zien dat het vermogen om divergerend te denken afneemt naarmate we meer onderwijs hebben gevolgd. Terwijl divergerend denken een belangrijke voorwaarde is voor creativiteit.
Met dank aan Ewan McIntosh.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Hoi Wilfred heb je deze post gelezen, ben nieuwsgierig naar jouw mening hierover: http://xyofeinstein.wordpress.com/2010/09/06/waarom-vernieuwingen-in-het-onderwijs-traag-gaan/
@Debruyckere.wordpress.com: ja, ik had ‘m al een tijdje geleden gezien. Zal via een aparte blogpost reageren.