Vandaag ben ik in Berlijn gearriveerd. Aangezien de Speakers Reception pas ’s avonds om 19.30 uur plaatsvindt, heb ik een museum over de bewogen geschiedenis van Berlijn bezocht.
Ik had me niet ingeschreven voor één van de sessies van de pre-conference van de Online Educa Berlijn. Mijn eerste verplichting is daarom de zogenaamde ‘Speakers Reception’ waar sprekers en sessievoorzitters kennis kunnen maken, en de eerste informatie over de Online Educa wordt gedeeld.
Daarom neem ik de laatste jaren de gelegenheid om meer aparte musea te bezoeken. Zo heb ik de afgelopen jaren het Stasi Museum bezocht en het Tränen Palast. Aangezien ik veel belangstelling heb voor de meer recente geschiedenis van Europa, heb ik vanmiddag de gelegenheid genomen om het Berlin Story Museum te bezoeken.
Dit museum bevindt zich in een bunker waar de bevolking van Berlijn tijdens de Tweede Wereldoorlog schuilde voor de bombardementen van de geallieerden. Een paar honderd meter verderop ligt het befaamde Topografie des Terrors, dat ik al een aantal keer heb bezocht.
Het Berlin Story Museum geeft een overzicht van de historie van Berlijn van 1237 (vissersdorp aan de Spree) tot nu toe. Via een audiotour word je door de voormalige bunker geleid. De oorspronkelijk Italiaanse dame bij de ontvangst verbaasde zich er over dat ik voor de Nederlandse taal koos, en niet voor het Duits ?.
Je leert hier onder meer dat Frederik de Grote (der Alte Fritz) ook muziek heeft gecomponeerd, zeer tolerant was voor tal van religies (islam incluis) en zijn volk leerde aardappelen te eten. Verder leer je dat vluchtelingen (zoals Franse Hugenoten) deze stad tot bloei hebben laten komen (door hard te werken). Leerpunt voor het hedendaagse vluchtelingenvraagstuk?
De diefstal van het viergespan van het Brandenburger Tor door Napoleon komt aan bod, de opstanden voor meer democratie van 1848, en de rol van Bismarck bij de totstandkoming van het 19de eeuwse Duitsland. Je ziet keizer Willem II in een kanten jurk met sabel (als kind), en je leest en hoort over de zeer vrije jaren 20.
Uiteraard komen ook de twee Wereldoorlogen aan bod, waar van de laatste een vernietigende uitwerking op deze bijzondere stad heeft gehad. Aparte aandacht is ook voor de bloeiende Joodse gemeenschap in Berlijn van voor de Tweede Wereldoorlog, en voor de geleidelijke manier waarop de nazi’s onderdrukking en genocide hebben opgevoerd.
Les voor 2015: degenen die vinden dat je het huidige extreem-rechts niet met het nationaal-socialisme mag vergelijken, moeten zich realiseren dat de nazi’s ook pas begonnen zijn met massamoorden nadat zij eerst jaren lang beleid hebben gevoerd om de fysieke en geestelijke beweegruimte van Joden en andersdenkenden (zoals pacifisten, socialisten en communisten) in te perken. Indrukwekkende uitspraak van Max Liebermann toen de nationaal-socialisten aan de macht kwamen:
Ich kann gar nicht so viel fressen, wie ich kotzen möchte.
Na de Tweede Wereldoorlog hebben West- en Oost-Berlijn uiteraard ook een spilfunctie in de Westerse geschiedenis vervuld:
- De luchtbrug die inwoners uit het Westen in leven moest houden.
- De opstand van 17 juni 1953, die door Ulbricht cs bloedig werd neergeslagen (DDR-arbeiders kwamen in verzet omdat ze langer en harder moesten werken aan de Stalin Allee, zonder passende beloning).
- Ich bin ein Berliner (Kennedy).
- De studentenrevolte naar aanleiding van het bezoek van de Sjah in 1968. Wist je trouwens dat in 2009 bekend is geworden dat de agent die Benno Ohnesorg heeft doodgeschoten, medewerker was van de Stasi?
- De belangrijkste opponenten van de DDR waren links.
- De val van de Muur.
Zeker de moeite waard, dit museum.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie