Voordelen van en valkuilen bij blended learning

Ik ben een warm voorstander van een goed doordacht gebruik van ICT voor leren. Daarbij moeten we de voordelen zien te benutten, valkuilen zien te vermijden en uitdagingen het hoofd bieden.

Jennifer Jordan van The Hechinger Report sprak onlangs men Shawn Rubin die onderwijsinstellingen op Rhode Island ondersteunt bij het gebruik van ICT in het onderwijs. Volgens Rubin moeten we op het gebied van blended learning een volgende stap gaan zetten. Hij ziet daarbij voordelen, beperkingen en uitdagingen. Ik vat de belangrijkste opvattingen samen, en sluit af met mijn commentaar.

Voordelen volgens Rubin

• Blended learning is een benadering die er vanuit gaat dat de lerende centraal staat. Dankzij deze benadering ben je beter in staat flexibel leren vorm te geven. Dat betekent dat de docent moet weten hoe hij het beste kan differentiëren. Bij voorkeur zal niet alleen sprake zijn van flexibiliteit in tijd, plaats en tempo. Maar bijvoorbeeld ook differentiatie naar leervragen.
• Blended learning biedt dankzij het genereren en analyseren van educatieve data feedback aan docenten zodat zij meer ‘maatwerk’ kunnen realiseren.
• Het gebruik van leertechnologie faciliteert samenwerking tussen lerenden.

Beperkingen volgens Rubin

Leren verloop niet altijd lineair. Technologie kan daarbij nooit de oordeelsvorming van docenten vervangen. Bovendien kun je een visie op leren em doceren niet vervangen door technologie. Leertechnologie kan alleen helpen een dergelijke visie te realiseren.

Uitdagingen volgens Rubin

Er is in toenemende mate behoefte aan het filteren van de beste leertechnologieën, programma’s en benaderingen.
We kunnen van docenten niet verwachten dat zij vele uren steken in het ontwikkelen van content. Rubin spreekt zelfs van een “content impasse”. Scholen beschikken over onvoldoende robuste online bronnen om het curriuculum vorm te geven. De invoering van blended learning mag niet leiden tot een hogere werkdruk bij docenten. Daarom moeten leiders binnen het onderwijs nadenken over manieren om leermaterialen en assessments in gezamenlijkheid te ontwikkelen, te delen en te gebruiken (eventueel samen met partners).

Once we build the right system, our teachers will be able to more fully focus on what teachers do best: work in small, targeted groups to motivate, challenge and support students.

Verder moet je ervoor waken om te afhankelijk te worden van één bedrijf op het gebied van leertechnologie. Pas op voor ‘verdor lock-in’. Zorg ervoor dat jij eigenaar blijft van content en data. Zorg er ook voor dat data van lerenden beschermd zijn.
Rubin noemt verder leiderschap, het regelmatig evalueren van blended learning en bandbreedte als belangrijke uitdagingen.

Commentaar

Blended learning is inderdaad in de eerste plaats een didactisch vraagstuk. Frans Droog benadrukte dat deze week ook terecht in zijn bijdrage over de flipped classroom. De nadruk ligt bij blended learning op dit moment vooral op ‘logistieke flexibiliteit’ en leren in eigen tempo, en minder op flexibiliteit naar inhoud. Voor mij zou dat één van de volgende stappen zijn op het gebied van blended learning. Rubin legt hierbij overigens de link met leerstijlen, hetgeen ik zeer bewust niet doe.

Verder zouden we wat mij betreft niet meer moeten praten over blended learning in het algemeen, maar over verschillende concepten of modellen met betrekking tot ICT en leren. Zo’n model zou dan ook een representatie moeten zijn van je visie op leren. De gebruikte leertechnologie zou zo’n model (en daarmee de visie) mogelijk moeten maken.

Rubin legt verder een sterke nadruk op leerstof. Het is echter de vraag of je altijd speciaal ontwikkelde leerstof moet produceren en aanbieden. Hebben we altijd leerstof nodig? Of kunnen we ook gebruik maken van andere typen informatie, in combinatie -bijvoorbeeld- met verwerkingsopdrachten? Daar komt bij dat Rubin in dit verband niet de link legt met open educational resources. Indien het onderwijs meer en bewust gebruik van zou maken van open educational resources -geven en nemen- dan zouden we over meer kwalitatief goede content beschikken. Tegelijkertijd kunnen we daarmee voorkomen dat we een bepaalde groep docenten overvragen. Onderwijsontwikkeling is geen vrijwilligerswerk.

Dat vraagt inderdaad om leiderschap. Iets wat Shawn Rubin terecht als uitdaging bestempeld. Net als zaken als data-eigendom of de afhankelijkheid van leveranciers.