Het gebruik van mobiele telefoons in de klas leidt vaak af, ten koste van het leren. Dat dit niet per definitie het geval hoeft te zijn, laat een recent onderzoek zien.
Volgens ScienceDaily moeten docenten vandaag de dag dikwijls concurreren met veel elektronische prikkels. Het gebruik van WhatsApp, SMS en Twitter gaat vaak ten koste van focus, concentratie en leerprestaties. Lerenden verwerken het geleerde vaak slechter als zij mobiele telefoons gebruiken tijdens instructies. Tegelijkertijd zijn er ook docenten die proberen om mobiele telefoons op een ‘leerzame’ manier in te zetten.
Daarom hebben Jeffrey H. Kuznekoff, Stevie Munz en Scott Titsworth onderzocht of mobiele telefoons ook afleidend werken als het gebruik ervan gericht is op leren. We weten al dat student response systemen zoals Mentimeter bij kunnen dragen tot betere leerprestaties (afhankelijk van de feedback bij uitkomsten). Hoe zit het dan met korte tekstberichten?
Kuznekoff cs hebben in hun onderzoek gekeken naar de relatie van berichten met de leerstof, de aard van de berichten (origineel bericht of reactie) en naar de frequentie van berichten. Ze hebben dus niet gekeken naar het gebruik van tekstberichten vs geen gebruik van tekstberichten. Verder verhaalt ScienceDaily niet over de samenstelling van de onderzoekspopulatie wat een beoordeling van het onderzoek bemoeilijkt.
Conclusies zijn in elk geval:
- Lerenden die reageren op berichten die over de leerstof gaan scoren hoger op multiple choice-toetsen dan lerenden die reageren op berichten die geen relatie hebben met de leerstof.
- Hoe hoger de frequentie van niet-inhoudgerelateerde berichten, des te lager de kwaliteit van de aantekeningen en des te lager de score op de toetsen.
De belangrijkste conclusie is wat mij betreft dat je korte tekstberichten met mobiele technologie leerzaam in kunt zetten.
ScienceDaily suggereert zelfs dat je met het versturen en ontvangen van inhoudgerelateerde tekstberichten lerenden net zo goed kunt betrekken bij het onderwijs dan met het maken van aantekeningen. Dat lijkt me kort door de bocht.
Paul Kirschner haalt vandaag bijvoorbeeld onderzoeken aan waaruit blijkt dat aantekeningen schrijven effectiever is dan het typen van aantekeningen. Dat heeft enerzijds te maken met de wijze waarop we aantekeningen maken (bij schrijven gebruiken we eigen woorden, bij typen nemen we uitspraken letterlijk over). Aan de andere kant komt dit ook “omdat de extra bewegingsinformatie een complexere geheugenspoor creëert dan bij typen”. Onderzoekers van de Radboud Universiteit hebben al eerder geconcludeerd dat je in het basisonderwijs nog steeds beter kunt investeren in leren schrijven.
Dit is m.i. overigens geen reden om een streep te halen door de iPad-scholen, zoals Paul concludeert. Een ‘iPad-school’ -ik blijf het een ongelukkige naam vinden- kan immers ook selectief gebruik maken van technologie in de klas. Als het goed is zetten deze scholen de iPad ook niet voornamelijk in voor schrijfonderwijs. Dat zou zonde zijn van de vele mogelijkheden van dit apparaat voor het creëren en voor lerende-content interactie.
Ik ben nog steeds voorstander van een selectief gebruik van mobiele technologie in de klas. Smartphones en tablets kunnen afleiden en minder effectief worden ingezet. Maar er zijn voldoende toepassingen die wel bijdragen aan effectief, efficiënt en aantrekkelijk leren.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie