De mythe van evidence-based onderwijs

Onderwijsonderzoek is van groot belang. Maar onderwijs kan en zal nooit gebaseerd zijn op of gedreven worden door onderzoek. Aldus oud-hoogleraar Dylan William in een pittig en raak betoog.

William sprak over dit tijdens een sessie van ResearchEd, een organisatie van en voor docenten die gericht is op het verbeteren van ‘research literacy’ in het onderwijs.

William’s argumenten zijn:

1. Onderwijsonderzoek laat niet zien wat zou kunnen.
Onderzoek naar interventies, zoals het groeperen van lerenden, geeft niet aan waarom een interventie werkt zoals deze werkt, en wat je moet doen om een interventie het gewenste resultaat te laten hebben. Er spelen vaak veel variabelen een rol bij onderzoek die in verschillende contexten tot een andere uitkomst kunnen leiden. Onderwijsonderzoek geeft vaak een algemeen beeld van wat werkt, maar vertelt niet onder welke omstandigheden en in welke contexten waardevolle resultaten kunnen worden bereikt. Dat komt onder meer ook doordat geen rekening wordt gehouden met de relatie tussen lerende en docent.

Interventions aren’t aspirins; they occur between people, and forgetting that the relationship between people is fundamental to the outcomes of the intervention is as shortsighted as assuming that two people will fall in love because they’re available and fertile.

2. Onderwijsonderzoek biedt nauwelijks heldere richtlijnen voor acties.
Zo is feedback in het algemeen positief voor het behalen van leerresultaten. Echter: de wijze waarop je feedback geeft en de relatie tussen gever en ontvanger, beïnvloeden het effect van feedback sterk.

Daarom zouden we volgens William onderwijsonderzoek niet moeten gebruiken als de basis van onderwijs, maar wel om de onderzoekspraktijk te verbeteren: ‘evidence-informed’ onderwijs. Dat betekent ook dat we ervaren docenten nodig hebben die kritisch zijn ten aanzien van onderzoek, en die in staat zijn om onderwijsonderzoek op waarde te schatten zodat onderzoek naar onderwijs hen kan ondersteunen in het geven van onderwijs.

Beschouw onderwijsonderzoek als commentaar op de onderwijspraktijk, als een middel dat vooringenomenheid, vooroordelen en dogma’s ten aanzien van het denken en handelen van docenten kan helpen bestrijden.

Dylan William onderstreept m.i. terecht dat je het onderwijs, en onderzoek naar onderwijs, niet mag vergelijken met -bijvoorbeeld- een laboratorium waarin je allerlei invloeden kunt uitschakelen. In feite kun je ‘evidence-based onderwijs’ ook een mythe noemen.