Onderzoekers van de Universiteit van Keulen nemen een kloof waar tussen de gewenste en werkelijke resultaten van onderwijs over nationaal socialisme en de Holocaust op Duitse scholen. Zij menen dat dit zou moeten leiden tot het herontwerp van de onderwijsmethoden. Volgens mij vergeten ze daarbij een belangrijk aspect.
Onderwijs over nationaal socialisme en de Holocaust zou moeten leiden tot een toename van tolerantie en xenofilie (welgezind zijn ten opzichte van buitenlanders) bij Duitse leerlingen. Onderzoek laat echter zien dat dit onderwijs deze gewenste resultaten niet heeft. Jongeren denken dat het gaat om het vergaren van feitenkennis en om het kunnen vertonen van sociaal wenselijk gedrag. Wel ontwikkelen vooral vrouwelijke leerlingen een minder positieve houding ten aanzien van hun eigen land. Docenten blijken onzeker te zijn over de effecten van hun onderwijs.
De oplossing wordt gezocht in meer ondersteuning van docenten en leerlingen, onder meer door nieuwe onderwijsmethodes voor geschiedenis te hanteren.
Dit zou wellicht een oplossing kunnen zijn. Het is immers ook complex om lessen uit het verleden te vertalen naar het heden.
Maar aan de andere kant moeten we ons ook realiseren dat attitudes, en zeker op het gebied van xenofilie en tolerantie, door heel veel factoren worden beïnvloed. Socialisatie van jongeren vindt plaats in de thuissituatie, vriendenkring, buurt, vereniging en uiteraard ook via (sociale) media. Het onderwijs speelt wellicht een kleinere rol bij attitudeverandering dan het zou willen.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie