Moet online leren gericht zijn op interactie tussen lerenden en docenten? Dat hoeft niet. Lerenden die ‘stil’ maar actief leren kunnen namelijk ook effectief online leren.
“The Case for ‘Passive’ Learning – The ‘Silent’ Community of Online Learners” gaat in op de wijze waarop lerenden deelnemen aan online cursussen. De auteurs kijken daarbij zowel naar asynchroon als naar synchroon leren. Niet heel verrassend constateert men dat lerenden veel vaker passief geëngageerd zijn, in plaats van actief geëngageerd. Dat betekent dat lerenden berichten lezen, maar zelf niet of nauwelijks berichten plaatsen. Ook volgt men synchrone online discussies, maar neemt men er niet actief aan deel.
Dit impliceert echter niet dat lerenden geen waarde ontlenen aan passief geëngageerd zijn.
De auteurs, Donna en Katy Smith, maken namelijk een onderscheid tussen ‘engagement’ en ‘participatie’. Je kunt namelijk betrokken zijn bij de leerstof door te observeren en bijdragen van anderen te bestuderen, zonder dat je deelneemt aan interacties. Aan de andere kant impliceert ‘engagement’ niet persé dat je ook leert.
Lerenden kunnen ook verschillende redenen hebben om niet in interacties te participeren (terughoudendheid in het creëren van een digitale identiteit, angst voor domineren). Verder kunnen lerenden ook eerst observeren (bijvoorbeeld kijken hoe anderen interacteren), en later participeren.
De auteurs refereren aan onderzoek waaruit zou blijken dat minimale online participatie niet ten koste zou gaan van goede cijfers. Deze studenten zouden meer tijd besteden aan reflectie en aan het bestuderen van leerstof. Zij adviseren dat opleidingen ‘passive engagement’ als leerstrategie accepteren, en ook leeractiviteiten zouden moeten inbouwen die deze strategie ondersteunen. Pas dan geef je de lerenden controle over zijn eigen leerproces, zo menen de auteurs.
Als je er vanuit gaat dat leren vooral een sociaal proces is, dan heb je waarschijnlijk moeite met deze benadering. Waar het m.i. echter vooral om gaat, is dat lerenden actief met leerstof aan de slag gaan. Dat kan bijvoorbeeld betekenen dat men online content ook met anderen via ‘fysieke’ gesprekken bediscussieerd of dat men deze leerstof op een andere manier verwerkt. Daarnaast hangt het ook af van de leerdoelen die je nastreeft. Online samenwerken toepassen, bijvoorbeeld, leer je vooral door dat te doen.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Een reactie