Europese versie Horizon-rapport

De eerste Europese versie van het befaamde Horizon-rapport maakt wat mij betreft vooral duidelijk dat ontwikkelingen op het gebied van ICT in het Europese onderwijs weinig verschillen van de trends in andere Westerse landen, en dat deze ontwikkelingen zich bovendien in een betrekkelijk traag tempo voltrekken.

De afgelopen week is de eerste Europese editie van het Horizon-rapport voor het onderwijs verschenen. Oud-InHolland lector Guus Wijngaards mailde me er over, en zijn oud-collega Jeroen Bottema -zelf betrokken bij de totstandkoming ervan- blogde er al over.

Net als in eerdere edities, wordt ook in dit rapport aandacht besteed aan trends, uitdagingen en technologieën waarvan men verwacht dat deze op korte, middellange en lange termijn geadopteerd zullen worden binnen het onderwijs. De focus van dit rapport lijkt overigens niet op het hoger onderwijs te liggen.

Het originele van dit rapport, in vergelijking met de Amerikaanse uitgaves, is de koppeling met het Creative Classroom Framework. Dit kader kun je gebruiken voor het nadenken over de invoering van ICT binnen het onderwijs. De trends, uitdagingen en technologieën heeft men middels dit raamwerk geordend. Er valt overigens wel wat af te dingen op dit raamwerk:

• Wanneer is een praktijk innovatief?
• De elementen zijn van een heel verschillende orde (ICT-infrastructuur, betekenisvolle activiteiten, formatieve assessment).
• Het raamwerk bevat mythes als meerdere leerstijlen of emotionele intelligentie.

Verder valt het me op dat de trends, uitdagingen en technologieën uit dit rapport grote overlap vertonen met de ontwikkelingen uit andere Horizon-rapporten. De auteurs erkennen dat ook. De tabellen op pagina 4 en 5 van het rapport suggereren meer verschillen, dan er werkelijk zijn. Overigens kunnen de drijfveren binnen de verschillende landen wel anders zijn, aangezien de maatschappelijke contexten en de onderwijssystemen met hun issues behoorlijk divers zijn.

Wat eveneens opvalt, is dat je in dit rapport eigenlijk geen heel nieuwe trends en ontwikkelingen tegenkomt. Hoe lang hebben we het al niet over de impact van sociale media of over de veronderstelde veranderende rol van de docent?

De publicatie bevestigt mijn stelling dat ontwikkelingen op het gebied van ICT en leren zich helemaal niet in zo ’n rap tempo voltrekken. We hebben het ook al jaren over open educational resources of over de combinatie van online leren en ‘contingu’ leren.

In vergelijking met andere Horizon-rapporten valt wel op dat erkend wordt dat jongeren helemaal niet zo digitaal competent zijn als vaak wordt verondersteld, en dat we de waarde van non-formeel en informeel leren meer zouden moeten erkennen.

Als je je intensief bezig houdt met ICT in het onderwijs, dan bevat dit rapport weinig nieuws. Deze publicatie zet wel relevante informatie voor beleidmakers en beslissers, die zich niet dagelijks hiermee bezig houden, prima op een rij.