Maakt technologie het onderwijs toegankelijker?

Aan de hand van drie anekdotes probeert Diarmuid Mallon te illustreren dat technologie er toe bij kan dragen dat mensen, waar ook ter wereld, zich kunnen ontwikkelen. Een staaltje van onvervalst technologisch determinisme? Of heeft hij een punt?

De voorbeelden zijn:

1. Dankzij internettechnologie en een massive open online course van M.I.T. was Battushig Myanganbayar uit Mongolië in staat zich te bekwamen op het gebied van elektronica. Hij behaalde de hoogste score bij deze cursus.
2. Ethiopische kinderen hebben zichzelf met behulp van het internet geleerd om het Android-systeem van hun ‘one laptop per child’-apparaat te hacken zodat zij gebruik konden maken van de camera van deze laptop.
3. De ouders van William Kamkwamba uit Malawi konden zijn schoolkosten niet langer betalen. Met behulp van een boek uit een bibliotheek heeft hij zichzelf geleerd om een windmolen te bouwen en zijn familie onder meer te voorzien van elektriciteit (Mallon schaart een bibliotheek gemakshalve ook onder technologie).

Hij concludeert:

People will learn, even teach themselves, if they have access to information and tools. Technology may not be the panacea for worldwide literacy and education, but it is certainly improving access, bringing it to people and places that haven’t had it before.

Mallon’s betoog past in de optimistische visie van de zelfgeorganiseerde leeromgevingen van Sugata Mitra. Mitra wordt hierop echter ook aangevallen (vooral sinds hij van TED een omvangrijke geldprijs heeft ontvangen).

Een paar opmerkingen hierbij:

• Onderzoek van Kennisnet en stichting Mijn Kind Online laat zien dat jongeren inderdaad in staat zijn om zich bepaalde zaken zelfstandig eigen te maken. Kirschner en Van Merriënboer onderstrepen evenwel dat lerenden eerst in staat moeten zijn om informatie op een goede manier te zoeken, te vinden, te evalueren, te selecteren, te verwerken, te organiseren en te presenteren. Dit is erg complex. Zij moeten weten wat zij niet weten. Voorkennis, zo concluderen deze wetenschappers, is van groot belang als je gaat zoeken op internet. Daarbij zullen lerenden door een docent begeleid moeten worden. Ik vermoed dan ook dat jongeren wel in staat zijn om eenvoudige zaken zelfstandig te leren, maar dat dit bij complexe kennis niet opgaat.
• Er zijn altijd autodidacten geweest die, mede dankzij passie en intrinsieke motivatie, zichzelf iets nieuws hebben geleerd (gitaarspelen, een bedrijf runnen of leren programmeren). Dat zijn echter uitzonderingen.
• Het is uiteraard een groot goed dat dankzij toegankelijke internettechnologie informatie beschikbaar komt voor mensen die daar voor die tijd niet over konden beschikken. Dit is echter geen vervanging van het onderwijs. Maar wel een verbetering voor mensen die geen toegang hebben tot onderwijs.