Digitale didactiek en de elektronische leeromgeving

Wat zijn didactische mogelijkheden en beperkingen van elektronische leeromgevingen (ELO’s)? Welke ontwikkelingen zijn van invloed op de ELO van de toekomst? Over deze vragen ging een masterclass die ik vandaag voor een groep medewerkers van de Technische Universiteit Eindhoven mocht verzorgen.

De TU Eindhoven is bezig met de ontwikkeling van beleid op het gebied van ICT en onderwijs. Een (her)oriëntatie op de ELO maakt daar deel van uit. Mijn masterclass moet in dat kader gezien worden. Eén van de leuke aspecten van vandaag was dat de groep bestond uit medewerkers die zich bezig houden met onderwijsinhoud en uit ICT’ers.

Na inventarisatie van voorkennis heb ik het fenomeen ‘ELO’ gedefinieerd. Vervolgens heb ik onder meer gekeken naar de impact op inhoud en functionaliteiten van een ELO, als je uitgaat van eisen aan een goed onderwijsontwerp.
Ik heb eveneens proberen te illustreren dat een ELO ook op een activerende manier kan worden ingezet, en dat een ELO door het onderwijs gewenste functionaliteiten bevat die andere toepassingen, zoals sociale media, niet bevatten (denk aan monitorfunctionaliteit).

Tijdens het onderdeel ‘ontwikkelingen’ zijn we onder meer ingegaan op massive open online courses. Hieronder vind je mijn slides:

Het was trouwens nog een gedoe om vandaag in Eindhoven aan te komen. Ik zat te Nijmegen in een stilstaande trein, en zag net op tijd op internet dat er door een ongeval geen treinen reden tussen Den Bosch en Eindhoven (Den Bosch-Tilburg was bekend dankzij de omroeper). Dus snel de trein uitgestapt, terug gefietst naar huis en met de auto naar Eindhoven. Helaas daardoor onderweg niet kunnen werken.