Bij de Universiteit Utrecht gebruiken we sinds de introductie van de bachelor-Master structuur een elektronisch portfolio om de ontwikkeling van academische vorming en professioneel gedrag te monitoren, èn om reflectie te bevorderen.
Na een aantal jaren ervaring te hebben opgedaan met het elektronisch portfolio, leek het mijn collega’s en mij een goed idee om de balans eens op te maken.
In de dagelijkse praktijk hoorden we namelijk wisselende berichten: soms enthousiast, maar zeker niet onverdeeld positief.
Daarom hebben mijn collega Heinze Oost en ik de afgelopen tijd een knelpuntenanalyse uitgevoerd. Binnenkort komt een officiële versie van het rapport uit (met meer aandacht voor de opmaak). Een sober vormgegeven uitgave is nu al beschikbaar (PDF-bestand).
We hebben een lijst met veertien clusters van knelpunten voorgelegd aan een aantal sleutelfiguren binnen opleidingen. Nadat we deze knelpunten in volgorde van frequentie hebben weergegeven, zijn deze knelpunten door ons gewogen. Daarbij wordt onderscheid gemaakt (van belangrijk naar minder belangrijk) tussen inhoudelijke knelpunten, professionele knelpunten en praktische knelpunten. Deze weging plaatst de knelpunten in een ander perspectief.
Er komt een genuanceerd beeld uit ons rapport naar voren. We concluderen dat de status van het portfolio en de plaats ervan in het curriculum beschouwd moeten worden als de belangrijkste knelpunten. Nut en noodzaak van academische vorming wordt het minst geproblematiseerd. Het meest genoemde knelpunt (criteria) is in feite een praktisch probleem.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie