Sebastian Fiedler liet tijdens de tweede workshopronde van het congres Social skills durch social software een voorbeeld zijn van een projectomgeving die gebaseerd is op web 2.0 principes. Deze omgeving, iCamp is ontwikkeld door het bedrijf Permalink en wordt binnen een Europees project gebruikt. Alle deelnemers kunnen bijvoorbeeld zien wie wanneer voor het laatst in de omgeving is geweest (sociale druk?). Centraal in de omgeving zijn de weblogs van de individuele projectdeelnemers. Zij posten hun bijdrage (eventueel met bijlage), die chronologisch wordt geplaatst. Het platform is niet voorgestructureerd (via categorieën). Gebruikers hangen zelf trefwoorden (tags) aan een bericht. Als bijvoorbeeld een deelnemer een bericht wil schrijven over een bijeenkomst in het kader van workpackage 1, dan kan h/zij de tags "WP1" en "Meeting" gebruiken. Als een deelnemer een tag begint te schrijven, dan worden al enkele suggesties gedaan. De deelnemer typt bijvoorbeeld de "M" in en de reeds gebruikte tags "Meeting" en "Meetings" verschijnen, omdat die eerder zijn gebruikt. Deelnemers kunnen dus verschillende tags gebruiken, terwijl ze dezelfde categorie bedoelen. Je kunt berichten vervolgens dus ook op tag terug zoeken. Per tag is een RSS-feed beschikbaar zodat je snel kunt zien wat er veranderd is.
Ik vind een dergelijke opzet plezierig, maar tijdens de discussie werd duidelijk dat niet iedereen een dergelijke manier van werken handig vindt. Ik ken bijvoorbeeld mensen die er moeite mee hebben als een projectomgeving niet is voorgestructureerd (bijvoorbeeld via categorieën). Deze mensen -noem hen de web 1.0 generatie- vindt verschillende tags (meeting, meetings) voor dezelfde categorie verwarrend, en RSS complex. E-mail is voor deze generatie dé online communicatietool, terwijl mensen als Fiedler (en ik!) e-mail eigenlijk alleen voor 1-op-1 a synchrone communicatie willen gebruiken. Ook kwam tijdens de discussie naar voren dat mensen het erg onhandig vinden om meerdere platforms te moeten gebruiken, omdat zij in meerdere projecten werken. Maar daarom heb je inderdaad RSS! Je RSS feedreader zou dan je centrale toegang tot alle projectomgevingen moeten zijn. En er zijn ook desktop tools die het mogelijk maken om in verschillende bloggeoriënteerde omgevingen te posten. Dat is overigens niet mogelijk als het gaat om commentaar geven. Bovendien ondersteunen lang niet alle projectomgevingen deze optie.
Martin Röll koos in het tweede deel van deze workshopronde voor een andere aanpak, het "knowledge café". De achterliggende gedachte van deze werkvorm is dat het meest leerzame aan congressen vaak de informele gesprekken zijn. Volgens Röll moet er tijdens congressen meer ruimte zijn voor goede gesprekken. In groepjes van vijf personen gingen we daarom gedurende 20 minuten (dat was kort) praten over ervaringen met online communities en social software (kleven er ook nadelen aan?). Vervolgens kwamen de high lights plenair terug. Een leuke afwisselende werkvorm. Makkelijk scoren voor Martin op een congres waar voor de rest presentaties werden gegeven (maar wel vaak met discussie).
Ik zat in een groepje met -zo bleek- een voormalig projectpartner van een collega van me ("Ben jij dan een collega van…?" Inderdaad).
Foto: Martin Röll
Het leuke was dat ons groepje een middelbare school student in ons midden hadden die het initiatief had genomen om voor communicatie binnen de klas een groepsblog te gebruiken. Dat bleek erg goed te werken. Deze student had de kosten voor eigen rekening genomen (serverruimte etc). Hij werd nu gevraagd door zijn schooldirectie om dit medium binnen de school breder te implementeren. Op basis van ons gesprek kom ik tot de volgende drie succesfactoren van dit initiatief:
- Het was zelfgeorganiseerd.
- Het sloot aan op een werkelijke behoefte van de jongeren.
- De blog was eigendom van de studenten, niet van de onderwijsinstelling (ownership).
- Hoge mate van intrinsieke motivatie.
Weer een prima sessie, dus!
Martin heeft een foto en video impressie in zijn blog opgenomen. Je ziet mij in aktie!
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie