Sommige bloggers schrijven niet zo vaak, maar hun bijdragen zijn (bijna) altijd de moeite waard. Teemu Leinonen van FLOSSE Posse is daar een goed voorbeeld van. Teemu typeert gisteren vormen van samenwerking die mogelijk zijn tijdens conferenties, binnen onderwijssystemen en binnen software ontwikkelingsprocessen. Wat mij betreft zijn de typen voor meerdere werkprocessen toepasbaar, maar Teemu is nu eenmaal van huis uit een software ontwikkelaar.
In de eerste vorm van samenwerking wordt eigenlijk niet samengewerkt: solo activiteit. Op congressen komt dit tot uiting door een spreker die het publiek vraagt hun mening te geven via hand-op-steken.
Bij de tweede vorm van samenwerking is sprake van coördinatie, waarbij veel centraal wordt afgestemd. In feite is hier ook sprake van geringe samenwerking. Bij coöperatie – de derde vorm- wordt al wat meer samengewerkt. Er is binnen een onderwijssysteem bijvoorbeeld veel sprake van inspraak, maar beslissingen over na te streven doelen worden centraal genomen. De wijze van lesgeven wordt daarentegen vrijgegeven. De vierde vorm van samenwerking noemt Leinonen "Collaborative activity" (de mogelijke Nederlandse equivalenten hebben een negatieve bijklank of maken de onderverdeling overbodig):
In educational system collaboration means shared responsibility of the objectives and the ways of achieving them.
Tenslotte is co-constructie de vijfde vorm van samenwerking. Binnen onderwijssystemen worden dan bijvoorbeeld alle belanghebbenden betrokken bij de ontwikkeling van het curriculum (niet allen beleidmakers en docenten). En de ontwikkeling van open source software is een voorbeeld van co-constructie op dit gebied.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie