Stephen Downes heeft een 27 pagina’s tellend paper geschreven waarin hij zijn ideeën over (t)e-learning technologieën (onder meer personal learning environments) verbindt met het denken over connectivisme en opvattingen over de ‘net-generation’.
These trends combine to form what is sometimes called ‘e-learning 2.0’ –
an approach to learning that is based on conversation and interaction, on sharing, creation and participation, on learning not as a separate activity, but rather, as embedded in meaningful activities such as games or workflows.
Ongeveer 1/4 van zijn paper –Learning Networks and Connective Knowledge– vormt een introductie in het cognitivisme, en de kritiek daarop. vervolgens introduceert Downes het conncectivisme, waarbij hij ook veel voorbeelden geeft van praktijken waarbij kennis in een netwerk via technologie wordt geconstrueerd. Van daar uit maakt Downes een verbinding naar (t)e-learning.
Downes geeft hierbij overigens expliciet aan dat het denken hierover nog volop in ontwikkeling is (en zal zijn).
Ik heb het paper selectief gelezen. De structuur van zijn bijdrage zit logisch in elkaar. In de terminologie lijkt hij niet altijd even consequent. Downes’paper zou ook aan kracht winnen als hij meer "to the point" formuleert. Maar zijn poging om de genoemde trends met elkaar te verbinden is toe te juichen.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie