Afgelopen vrijdag vond weer een sessie plaats van het project flexibel leren, waar ik in mag participeren. Tijdens het eerste deel van de bijeenkomst liet Eric Verduyn van de NCOI zien hoe zij flexibel leren organiseren. In het tweede deel van de bijeenkomst hebben we een start gemaakt enkele uitgangspunten van flexibel leren te concretiseren. Een arbeidsintensieve klus, kan ik je zeggen.
Jef van den Hurk heeft al een uitgebreide impressie geschreven van de bijeenkomst. Ik wil volstaan met enkele aanvullingen (dat is het voordeel als je even wacht met bloggen).
Jef schrijft over de caroussel van modules. Binnen een schooljaar volgt student A bijvoorbeeld eerst module 2, dan 3,4 en 1. Terwijl student B eerst module 3 volgt, daarna 4, 1 en 2. Wat Jef ietwat ‘verborgen’ vermeldt, maar wat wel erg belangrijk is: deze caroussel impliceert dat je binnen hetzelfde jaar geen eisen wat betreft voorkennis mag stellen. Je hoeft dus niet eerst module 2 te volgen, voordat je module 3 kunt doen.
Verder gaat de NCOI uit van een groepsgrootte van 12 studenten. Als er bijvoorbeeld voor een opleiding maar 6 studenten in Utrecht zijn, dan wordt hen aangeboden de opleiding in een andere plaats te volgen (zodat toch een acceptabele groepsgrootte wordt bereikt). Deze aanpak werkt met de doelgroep van de NCOI, maar is m.i. niet werkbaar voor een doorsnee ROC. Een deelnemer uit venray zal bijvoorbeeld minder snel naar Weert reizen.
De NCOI gaat uit van de volgende ‘resources’:
– Docenten
– Opleiding-fase-module-les
– Locaties
– Materiaal
– Toetsing
– Stage en stagebezoek
Men stelt dat er zo min mogelijk afhankelijkheden mogen zijn tussen deze ‘resources’. Dat betekent bijvoorbeeld dat een docent niet gebonden is aan een locatie. En wat betreft materiaal impliceert dit volgens mijn minimaal organisatiebreed delen van materiaal!
Verder viel het me op dat de NCOI wat betreft onderwijsontwikkeling als organisatie vooral een assemblerende taak heeft, en dat erg veel organisatorische capaciteit op gaat aan het plannen (35-40 mensen). Ze hebben oom een eigen leermanagementsysteem hiervoor laten ontwikkelen. Bij het samenstellen van groepen kreeg ik de associatie van een stagebureau dat actief bemiddelt tussen vraag en aanbod. En inderdaad, zoals Jef al schrijft: plannen op aanbod, roosteren op vraag.
Wat betreft de inhoud van het aanbod viel het qua flexibiliteit trouwens behoorlijk mee. Zo’n 80% van de inhoud van de MBO-programma’s ligt vast. Heeft de NCOI in dezen nog een slag te slaan, of is dit het maximaal haalbare aan keuzevrijheid? wat betreft startmoment blijkt volgens Eric Verduyn in de praktijk dat september en januari de meest voor de hand liggende startmaanden voor een opleiding zijn. Dat geldt dus ook voor werkenden (de doelgroep van het NCOI). Lerenden in spé staan dus schijnbaar niet om elk moment van het jaar te kunnen instromen.
Wat ik tenslotte ook de moeite van het vermelden waard vind, -Jef geeft het ook aan- is het werken met freelancers (docenten, onderwijsontwikkelaars). Ik was bang dat freelancers zich minder gebonden zouden voelen met de onderwijsinstelling (los van arbeidsvoorwaardelijke nadelen). Toch geldt dat bij de NCOI niet. Dat komt omdat de freelancers het lesgeven bij de NCOI als bijbaan doen. Zij zijn op andere plekken werkzaam en vinden het juist leuk om ’s avonds desnoods 50 km te rijden om aan een groep gemotiveerde studenten les te geven. Ik herken dat eigenlijk wel. Ik verzorg ook wel eens gastcolleges en workshops over (t)e-learning. En eigenlijk doe je dat vooral voor de lol (voor de vergoeding hoef je het vaak niet te doen).
Zou een ROC ook wat met deze formule kunnen? Bijvoorbeeld door veel meer dan nu vakmensen uit de beroepspraktijk in te schakelen bij onderwijsontwikkeling en bij de uitvoering van het onderwijs? Mensen die bijvoorbeeld drie dagen per week bij een zorginstelling werken en één dag per week bij het ROC? Zou dit een manier zijn om de verwachte lerarentekorten aan te pakken? Of leidt dit tot individualisten die hun ‘ding doen’ maar bijvoorbeeld niet bereid en/of in staat om deel te nemen aan overleg of het onderwijsbeleid mee vorm te geven?
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie