Justine Pardoen van Ouders Online heeft een prikkelende bijdrage geschreven over het fenomeen ‘multitasken’: jongeren zouden tegelijkertijd meerdere activiteiten kunnen uitvoeren zoals SMS’en, MSN’en en huiswerk maken. Pardoen stelt echter dat de analyse niet deugt en dat de gevolgen desastreus zijn.
Volgens Pardoen doen jongeren weliswaar aan multitasking maar kunnen ze het niet.
Echt multitasken is heel lastig. Daar zijn onze hersens niet op ingesteld. Probeer maar eens twee gesprekken tegelijk te voeren, of drie verhalen in de kroeg tegelijk te volgen. De componist Bach scheen dat te kunnen, maar voor gewone stervelingen is dat niet of nauwelijks weggelegd. Het enige wat de huidige generatie beter kan dan wij, is het verwerken van snelle beeldwisselingen.
Zij geeft hierbij aan dat jongeren ook zelf aangeven dat Internet hen afleidt bij het maken van huiswerk.
Ik heb al eerder genuanceerder geschreven over de "net-generation". Ik geloof best dat jongeren sommige activiteiten parallel kunnen uitvoeren, maar andere activiteiten ook niet. Je kunt best naar muziek luisteren, weblogbijdragen oppervlakkig lezen en een gesprek met iemand voeren. Maar de focus ligt dan toch echt of het gesprek voeren. En als je een tekst geconcentreerd leest of als je de tekst van een lied echt wilt begrijpen, dan kun je echt geen goed gesprek voeren. Dat heeft niets met leeftijd te maken. Maar alles met hersenen. Ik ben het ook eens met degenen die kritiek leveren op opvattingen over de evolutie van hersenen binnen -pak ‘m beet- twintig jaar.
Een jaar geleden heb ik enkele groepsgesprekken gevoerd met jongeren van het VWO. Zij bevestigden dit beeld: als geleerd moet worden voor een proefwerk, dan gaat MSN uit.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Inderdaad, ik heb mijn gedachten er ook al eens over laten gaan – http://pavl.opweb.nl/blog/2005/10/12/de-nieuwe-student-fabel – en ik betwijfel of jongeren van tegenwoordig, wat dat multi-tasking betreft, nu echt zo verschillen van eerdere generaties.
Als het echt zo zou veranderd zijn zoals geschreven is, dan is dat wel extreem. Wel goed dat er ook tegen geluiden komen. Ik merk aan mezelf dat ik wel eens ga twijfelelen aan mezelf omdat ik denk dat ik het niet kan en daardoor mijn hele carrière wel kan vergeten want ik kan slecht multi-tasken.
Wat is nu eigenlijk multitasking? Als mijn pc bezig is met het branden van een cd terwijl ik een stukje schrijf, zijn er inderdaad twee taken tegelijk die uitgevoerd worden. Niet door mij maar door de PC. Ik heb me dus altijd al afgevraagd wat een “multitasking persoon” nu precies is. Ik kan me nog voorstellen dat je een gesprek voert met iemand tijdens de afwas, tijdens het eten, tijdens het autorijden maar dat kan dan alleen maar als tenminste één van die handelingen een automatisme is, iets waarbij je niet hoeft na te denken. Volgens mij zit hierin het misverstand: bij multitasking ben je bij al die handelingen tegelijk voor de volle 100% met je verstand bij. Ook zonder onderzoek kan je begrijpen dat twee gelijktijdige handelingen wel ’s lastig zullen zijn. Justine stelt terecht “Tegelijk is eigenlijk achtereenvolgens” En als je dat goed kan, lijkt het voor de ander mutitasking maar is het misschien doodgewoon slim en goed timemanagement???
Multitasken lijkt een buzzword om het contrast tussen de jonge “homo zappiens” en de “traditioneel lerende” te benadrukken. Ik wacht nog steeds op gedegen onderzoeken die aantonen dat multitasken betere resultaten oplevert dan monotasken. Ik vermoed ook, zoals diversen eveneens opperen, dat het zgn multitasken een verkeerd beeld oproept als het over leren gaat. In tegenstelling tot een lopende jongleur is een lerende multitasker niet in staat twee dingen tegelijk te doen; hij/zij zal delen van een leerproces achter elkaar moeten doen. Een klein onderzoek in eigen kring (bovenbouw vwo- en havoleerlingen) leert me dat multitasken in kennisbevorderend opzicht weinig efficiënt is.