Wat vindt de lerende van (t)e-learning?

In In Their
Own Words -een uitgave van het Britse JISC- komt de lerende zelf aan het woord over (t)e-learning. Welke tools
gebruiken lerenden voor leren? Wat werkt stimulerend of juist frustrerend? Het rapport is gebaseerd op kwalitatief
onderzoek (het aantal respondenten is beperkt), waardoor de auteurs terughoudend zijn wat betreft
generaliseringen.

Eén van de belangrijkste bevindingen is de emotionele lading die ervaringen van lerenden hebben, stellen de
auteurs.

Pleasure at the efficiency
of technology, a sense of achievement, passion – and occasionally annoyance – are all feelings registered by
learners when reflecting on the technologies they use for learning. The most frequently occurring response,
however, is satisfaction at the ease of information retrieval via the internet.

Opvallend ook: de behoefte van de meeste lerenden om ‘persoonlijke’ technologieën te integreren met systemen van de onderwijsorganisatie, en het verlangen om zelf meer eigenaar te zijn van de technologieën die zij gebruiken. Lerenden ’trekken in feite hun eigen plan’, zoeken zelf ondersteuning online in plaats van gebruik te maken van institutionele ondersteuningsstructuren. In In Their
Own Words valt zelfs te lezen:

personal technologies and social networking are emerging issues in e-learning, requiring greater flexibility and diversity in institutional policies and provision, combined with an increased focus on skills development for learners in the benefits and the pitfalls of their choices.

Volgens de auteurs zou de onderwijsinstelling zich meer dienstverlenend moeten opstellen. Dus een infrastructuur en tools te beschikking stellen waarbij de lerende beslist of h/zij daar gebruik van maakt.

Ik heb altijd een wat dubbel gevoel hierbij. Eigenaarschap is erg belangrijk voor de acceptatie. Maarf alleen al vanwege financiële redenen moet je je als onderwijsorganisatie beperken in de applicaties die je ter beschikking stelt. Daarnaast mag je wat mij betreft best lerenden verplichten gebruik te maken van een e-mailadres van de instelling. Als zij gaan werken, moeten zij zich ook schikken naar de mores van de arbeidsorganisatie.

Desondanks is In Their
Own Words "food for thought". Vooral vanaf pagina 24. En de aanpak verdient wat mij betreft navolging.