Leve de populaire cultuur

Ik heb de kerstvakantie deels besteed aan het lezen van "Alle slechte dingen zijn goed voor je" van
Wired-redacteur Steven Johnson. Johnson beschrijft daar in dat games, hedendaagse TV-series, web 2.0 en andere
media ons niet dommer, maar juist slimmer maken. Hij onderbouwt dat onze cultuur intellectueel veeleisender wordt,
in plaats van eenvoudiger. Hij gebruikt daarvoor een komische vergelijking die hij ontleent aan een film van Woody
Allen: de Sleeper-curve. In de film "Sleeper"  verbazen wetenschappers zich er in het jaar 2173 over dat de samenleving in
de 20ste eeuw de voedingswaarde van slagroomtaarten en karamel niet onderkende.

Het bewijs van de voedingswaarde van deze producten is natuurlijk niet geleverd. Maar Johnson maakt m.i. wel
aannemelijk dat de Sleeper-curve ten aanzien van hedendaagse media bestaat. Johnson zet zich daarbij -gelukkig- niet af tegen boeken. Je moet deze media niet met elkaar vergelijken, stelt hij. Ze beschikken over andere culturele en intellectuele verdiensten.

Hilarisch is wel de vooroordelen die hij beschrijft, fantaserend over een wereld waarin games eerder bestonden dan boeken ("boeken lezen als chronische vorm van onderstimulering van de zintuigen"). Overigens is kritiek op boeken lezen helemaal niet vreemd (maar niet terecht). Rond de Tweede Wereldoorlog werd lezen door nogal wat mensen een vorm van ‘ledigheid’ en tijdsverspilling gevonden (vooral voor meisjes).

Wikipedia bevat een een Engelstalige samenvatting van Everything Bad is Good for You: How Today’s Popular Culture Is Actually Making Us Smarter. Zie ook de bespreking op boeklog.