Every aspect of modern life involves educational technology, so not to make use of it in the curriculum is anachronistic.
Zo begint Terry Freedman zijn bijdrage Using Ed Tech Effectively: 13 reasons to use educational technology in lessons.
En ik ben het niet met hem eens.
De inhoud van je curriculum moet ‘bij de tijd’ zijn. De manier waarop lerenden leren, moet vooral effectief zijn.
De toegevoegde waarde van ICT heeft dan met name betrekking op de al vaker aangehaalde pijlers van digitale didactiek.
Daarnaast is het ook belangrijk dat je aansluit op de belevingswereld van lerenden.
Maar dat betekent niet dat je de door jongeren gebruikte technologie klakkeloos moet overnemen. Sterker: veel jongeren willen dat niet eens.
Ik sprak vandaag bijvoorbeeld een verwoed gamer die er niet aan moest denken games ook te gaan gebruiken voor formeel leren. Afwisseling van werkvormen, en een duidelijke relatie tussen doel en (leer)middel: dat moet voorop staan.
Twaalf van de dertien redenen, die Freedman beschrijft, hebben trouwens geen betrekking op het ‘moderne karakter’ van het curriculum.
Met uitzondering van reden twaalf hebben deze stellingen voornamelijk te maken met de pedagogisch-didactische meerwaarde van ICT voor het leren.
En zo hoort het ook. Daarbij valt ook de nuance op: ICT in het onderwijs is niet zonder meer effectief, maar if it is well-designed. Dat lijkt een open deur, maar is het niet. Nog steeds zijn er pleitbezorgers van (t)e-learning die die nuance niet aanbrengen. Dat realiseerde ik mij onlangs nog toen ik een concept-artikel over ICT en onderwijs onder ogen kreeg.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie