Mobile learning komt vooralsnog onvoldoende van de grond. Donald
Clark stelt dat veel opleiders niet weten wat zij willen met mobiele apparaten, in relatie tot leren. Hij
bekritiseert bijvoorbeeld het gebruik van video op mobiele apparaten.
Nass and Reeves did the research at Stanford, and showed that the emotional impact, psychological attention and
retention were all substantially reduced on small screens. Don’t do video, do text and graphic applications. Make
the applications interactive; a mobile is not a passive, watching video medium.
Clark illustreert ook het gebrek aan standaarden, waar mobile learning (m-learning) last van heeft. Tegelijkertijd
signaleert hij voordelen en positieve ontwikkelingen met betrekking tot standaardisatie.
Ik deel Clark’s kritiek dat mobiele technologie op een niet adequate manier wordt ingezet, als het gaat om leren.
Maar dat zie je ook bij ICT in het algemeen. Zijn pleidooi -gebaseerd op onderzoek- om geen video’s op mobiele
apparaten in te zetten, vind ik opvallend. Ik heb altijd gedacht dat het aan mij lag dat ik video’s op een mobiele
telefoon of (in mindere mate) een PDA niet handig vind. Zou video op een iPod bekijken ook een weinig zinvolle leeractiviteit zijn?
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Volgens mij kan video prima en zinvol worden ingezet in leersituaties. Als je een korte instructiefilm hebt dan kan dit echt een meerwaarde hebben. Of bijvoorbeeld een korte introductie op een opdracht of onderwerp. ondersteuning op de werkplek kan heel goed op deze manier.
Zelf bekijk ik regelmatig vodcasts op mijn iPod Touch. Prima scherm. Prima beleving, maar ik kijk er geen speelfilms op. Daarvoor schiet het ernstig tekort.
Zie ook een tirade van David Lynch over het fenomeen film op je mobiel:
http://www.youtube.com/watch?v=wKiIroiCvZ0
Gerelateerd hieraan is het bericht dat 5 van de 10 boeken in de top 10 in Japan geschreven worden op de mobiele telefoon. Dat lijkt ook niet handig. Toch vinden blijkbaar veel mensen dit zinvol. Alleen zijn het niet dezelfde boeken maar zijn ze aangepast op de kenmerken (positief en negatief) van de drager. Dit kan met video ook.
http://www.smh.com.au/news/mobiles–handhelds/in-japan-cellular-storytelling-is-all-the-rage/2007/12/03/1196530522543.html
Hartelijke groeten,
Marcel