Karl Kapp en Tony O’Driscoll hebben voor Learning Circuits een artikel geschreven over virtuele werelden en leren en ontwikkelen.
Zij spreken daarbij over de derde generatie internet, en pleiten voor denken buiten bestaande kaders. Binnen het opleidingswereldje is men volgens de auteurs namelijk collectief geneigd
to use new technologies to automate what was done in the past without questioning whether or not the technology affords us new opportunities for change.
Kapp en O’Driscoll beschrijven zeven kenmerken van virtuele werelden, die deze omgevingen aantrekkelijk maken ook voor leren in te zetten.
Daarbij hanteren zij fraaie alliteraties (zoals death of distance, power of presence of capability to co-create). Verder geven zij aan dat niet elke leersituatie zich leent voor virtuele werelden.
Virtual worlds are highly effective tools for helping learners to collaborate with one another through role plays and group exercises.
De beknopte voorbeelden van Karl Kapp en Tony O’Driscoll illustreren inderdaad de eventuele toegevoegde waarde van applicaties als Active Worlds of Second Life.
Maar tegelijkertijd is het belangrijk te erkennen dat op dit moment nog weinig onderzoek is gedaan naar de mogelijkheden van virtuele werelden voor leren en ontwikkelen.
Opvallend is ook dat de auteurs weinig oog lijken te hebben voor beperkingen van dergelijke 3D omgevingen voor opleiden. Persoonlijk houd ik meer van meer nuance.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie