Via de nieuwsbrief van Omtrent Advies stuit ik op een artikel over "trialogisch leren", uit Onderwijsinnovatie. Moet ik gemist hebben, toen dit tijdschrift in december 2007 verscheen. Trialogisch leren is een vorm van samenwerkend leren. Lerenden werken doorlopend aan het ontwikkelen van authentieke en complexe kennisobjecten, zoals een tekst, ontwerp of film. Bij trialogisch leren is niet alleen sprake van kenniscreatie, samenwerking met anderen èn van aquisitie (door een tekst te lezen of naar een instructie te luisteren).
Deze vorm van leren is min of meer afkomstig van de de groep van Kai Hakkarainen (Universiteit van Helsinki), die ook het progressive inquiry model hebben ontwikkeld.
Dit artikel laat zien hoe je trialogisch leren kunt vormgeven, en waar je rekening mee moet houden wil deze manier van leren effectief zijn.
Een zinvolle bijdrage als je het mij vraagt. Wat ik alleen mis is een onderbouwing van het concept met onderzoek. Want volgens mij is dat onderzoek wel degelijk uitgevoerd. In een tijd waarin om de haverklap om evidence wordt gevraagd, lijkt me dat geen overbodige luxe. Je kunt daarmee bovendien aantonen dat ‘nieuwe’ manieren van leren wel degelijk wetenschappelijk zijn onderbouwd. Iets wat je van de ‘oude’ manieren van leren volgens mij niet kunt zeggen. Al lijkt daar niemand wakker van te liggen.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie