In Social media in het onderwijs: verbinding maken met de leerling én de docent reflecteert Paul Bloemen op de vraag waarom docenten nog relatief weinig sociale media in het onderwijs gebruiken.
Paul stelt o.a. dat het gebruik hiervan moet concurreren met (andere) prioriteiten, dat 'sociale media' een complex koepelbegrip is, dat het doel ervan vaak niet concreet is en dat een uitwerking van een visie op onderwijs in relatie tot sociale media veelal ontbreekt. Bij een ELO zou het duidelijk zijn om welk systeem het gaat, en wat er in hoofdlijnen mee kan. Ook zou de verbinding met de dagelijkse praktijk van docenten onvoldoende worden gemaakt.
Ik ben het grotendeels met Paul eens. Volgens mij zijn er echter meer redenen te noemen.
- De wijze waarop sociale media leren kunnen ondersteunen, past vaak moeizaam bij de dagelijkse onderwijspraktijk. Bij sociale media is de gebruiker, de lerende, 'in control', is geen sprake van hiërarchie, vindt co-creatie plaats en is sprake van openheid. Deze eigenschappen verhouden zich moeizaam tot de praktijk binnen de meeste scholen. Elektronische leeromgevingen matchen hier vaak beter bij (ook al omdat ELO's zich doorontwikkelen en functionaliteiten voor actief leren bevatten).
- Veel docenten hebben nog steeds een onvoldoende beeld van de toegevoegde waarde van technologie voor onderwijs en leren. Dat geldt ook voor elektronische leeromgevingen. Wat betreft professionalisering is er nog het nodige te doen.
- De adoptie van elektronische leeromgevingen belemmert de acceptatie van sociale media. Scholen investeren veel in de implementatie van ELO's. De aandacht en middelen die hier naar toe gaan, kunnen niet besteed worden aan de inbedding van sociale media. ICT-afdelingen zijn gedwongen zich te focussen, en ook docenten kunnen hun aandacht niet over tal van ICT-applicaties verdelen. Managers willen eerst hun investering in de ELO terug zien.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Ik denk dat angst ook een van de oorzaken is. Op scholen is nog altijd de traditie dat onderwijs in een gesloten lokaal dient plaats te vinden. Ook op mijn school zijn initiatieven om alle kanalen tussen het lokaal en de wereld af te sluiten tijdens de lessen.
Ik denk dat het onderwijs er maar aan moet wennen dat de buitenwereld in toenemende mate zicht en invloed gaat krijgen op het onderwijs.
Wat nog een ander aspect is in dit geval is de onbekendheid van sociale media in het algemeen. Leerlingen zijn dan wel bezig met twitter, facebook, e.d., maar zaken als wiki’s, mindmapping, linksharing en nog veel meer gebruiken ze ook niet.
Verder ben ik het wel eens met Jelle dat initiatieven die al ontplooid worden vaak de kop in worden gedrukt, omdat het ook bij directies vaak een onbekend begrip blijft en alleen de negatieve kanten belicht worden.
@Jelle Sjollema: angst voor sociale media of angst om sociale media in het onderwijs te gebruiken?\@Jordy Vondermans: het negatieve beeld van veel docenten en managers t.a.v. sociale media speelt idd ook een rol. Over die onbekendheid heeft Paul al geschreven.