Leerstijlen-instrumenten vergeleken

Mensen die mij volgen via de RSS-feed van mijn Delicious-pagina, of via Twitter hebben de studie al voorbij zien komen:
Should we be using learning styles?: een Britse studie uit 2004 waarin dertien veelgebruikte instrumenten voor leerstijlen met elkaar worden vergeleken. De samenstellers kijken daarbij met name naar de betrouwbaarheid en validiteit, en naar de invloed van deze instrumenten op didactiek. Hun focus ligt op het gebruik van de instrumenten bij lerenden van 16 jaar en ouder.

De auteurs presenteren op pagina 26 een aardige indeling van leerstijlen-instrumenten. Daaruit blijkt bijvoorbeeld dat sommige instrumenten uitgaan van stabiele persoonlijkheidstypen, terwijl anderen de relatie met voorkeuren voor leren benadrukken, of juist uitgaan van een relatie met leerconcepten.

Het rapport beschrijft de dertien instrumenten volgens een vast format. Daarbij geven zij sterke en zwakke kanten op verschillende aspecten weer. In een aparte tabel op pagina 63 worden de dertien onderzochte instrumenten vervolgens met elkaar vergeleken.

Uit deze analyse blijkt dat de bij mij volstrekt onbekende Cognitive Styles Index (CSI) van Allinson en Hayes er op het gebied van betrouwbaarheid en validiteit het beste uit de bus komt (al zegt dit nog niet alles over de toepasbaarheid binnen het onderwijs). Herrmann’s Brain Dominance Instrument (HBDI) -onder meer gebruikt bij de School van de Toekomst– wordt veelbelovend genoemd. Kolb's populaire leerstijlen inventarisatie blijkt daarentegen slecht te scoren op betrouwbaarheid en validiteit, ook al is dit instrument in de loop der jaren verbeterd. 'Kolb' wordt waarschijnlijk zo veel gebruikt omdat het een eenvoudig middel is.

Tot mijn verbazing is ook de Myers-Briggs Type Indicator (MBTI) in het overzicht opgenomen. Dit is vooral een persoonlijkheidstest. De auteurs geven dat ook aan. Het overall oordeel van de MBTI is overigens 'matig'. De inventory of learning styles van de Nederlandse hoogleraar Jan Vermunt wordt een 'rijk' model genoemd, waarbij wel opgemerkt wordt dat er tot dusver weinig bewijs is voor de invloed op didactiek. Zie ook pagina 62 en 63 voor een samenvatting van de toepasbaarheid van de leerstijlen-instrumenten.

De studie Should we be using learning styles? vergelijkt niet alleen dertien instrumenten voor leerstijlen, maar plaatst deze tools ook in een context. Het rapport bevat veel -en zo te zien gedegen- achtergrondinformatie over dit complexe, maar boeiende onderwerp. De auteurs geven daarbij onder meer aan:

A reliable and valid instrument which measures
learning styles and approaches could be used
as a tool to encourage self-development, not only
by diagnosing how people learn, but by showing them
how to enhance their learning.

Met andere woorden: een goede leerstijlentest is vooral een zinvol instrument voor de lerende zelf.

Zie ook: De mythe van de leerstijlen van Daan Assen.

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.