Waarom ICT vaak zo weinig binnen het onderwijs wordt gebruikt?

O,o. Je kunt ICT vaak op zo'n fraaie manier inzetten om leersituaties te versterken. Alleen: het gebeurt lang niet altijd. Tom Haymes analyseert in The Three-E Strategy for Overcoming Resistance to Technological Change waarom. Haymes schrijft in eerste instantie dat maar een beperkte groep mensen internettechnologie intensief gebruik. Meer dan negentig procent is helemaal niet zo ge- en bedreven als het gaat om internet. En daar horen veel docenten bij.

De weerstanden tegen technologie, stelt Haymes, hebben te maken met gedrag. En dat is iets waar ICT-ers zich vaak amper in hebben verdiept.

As technology professionals, we often fail to see how intimidating technology can be to the user community. The introduction of new technologies, especially those that affect communication, is a stressful process for any society.

Daarom beveelt de auteur een drievoudige e-strategie aan, die mij wel heel erg veel doet denken aan het 'gewin, gemak en genot'-onderscheid van Betty Collis:

• Evidentie: maak aannemelijk dat technologie het leven gemakkelijker (of plezieriger) maakt. Realistische verwachtingen schetsen is hierbij van belang. Dit is een lastige aangezien de praktijk leert dat wat evident is voor een (t)e-learning adept, nog geen 'bewijs' hoeft te zijn voor de doorsnee docent of manager.
• Easy to use: zorg er voor dat technologie gemakkelijk te gebruiken is. Usability is daarbij vaak belangrijker dan functionaliteit, stelt Haymes terecht (qua functionaliteit ontlopen elektronische leeromgevingen elkaar bijvoorbeeld niet veel).
• Essentieel: zorg er voor dat technologie onvermijdelijk is geworden voor het werk. Dit gevoel moet bij voorkeur van onderop ontstaan, vindt Haymes, en niet afgedwongen worden door top-down verplichtingen. Toch kan dit m.i. soms niet anders. Denk aan administratieve verplichtingen die samenhangen met de verantwoording.