Hoe de Metaverse afstandsleren kan verrijken

De bijdrage Metaverse For Education: Enriching Distance Learning Experiences heeft een commerciële insteek, maar bevat tevens relevante informatie over de toegevoegde waarde van de Metaverse voor online leren op afstand. Mijn opmerkingen heb ik in de samenvatting verweven.

metaverseDe Metaverse kun je typeren als een virtuele 3D-omgeving waar mensen via avatars met elkaar kunnen communiceren, leren en samenwerken. Het is een combinatie van virtual reality, gaming-technologie en vaak ook AI, waarbij gebruikers zich vrij kunnen bewegen in digitale omgevingen die aanvoelen als realistisch. Sinds eind 2021 is er aandacht voor de Metaverse, al kennen we vergelijkbare omgevingen, en de onderliggende technologieën, al veel langer.

Dankzij de Metaverse kunnen lerenden vanaf elke locatie deelnemen aan leeractiviteiten en met docenten in contact te komen, alsof ze fysiek aanwezig zijn.

Docenten kunnen volgens de auteur binnen deze omgeving ingewikkelde concepten uitleggen en vaardigheden laten oefenen die in een gewone omgeving onpraktisch of onveilig zouden zijn. Een voorbeeld is vliegtuigtraining, waarbij lerenden in een veilige omgeving vliegtechnieken kunnen oefenen. De auteur refereert aan een onderzoek waaruit blijkt dat 54% van de docenten en 41% van de ouders de meerwaarde ziet van Virtual Reality (VR) in het onderwijs. Uiteraard zegt het toenemende enthousiasme wat mij betreft nog niets over de daadwerkelijke bijdrage aan de kwaliteit van het onderwijs. Verder maak je binnen de Metaverse gebruik van gamification. Dit bevordert de interactiviteit en leidt vaak ook tot meer aantrekkelijk leren. Ik herhaal echter nog maar eens: niet alle vormen van gamification blijken altijd effectief te zijn, blijkt uit onderzoek.

Virtuele leersituaties kunnen zo worden ontworpen dat ze volgens deze bijdrage bijna niet van een echte leeromgeving te onderscheiden zijn. Lerenden en docenten gebruiken realistische avatars om te communiceren. Dit bevordert een gevoel van verbondenheid en identiteit. Daarnaast maken deze omgevingen samenwerking mogelijk door virtuele studie- en vergaderruimtes, waarin lerenden en docenten kunnen samenkomen. Deze leeromgevingen verschillen wat mij betreft nog behoorlijk van een fysieke leeromgeving, maar zijn wel realistischer dan een traditionele digitale leeromgeving. De auteur refereert ook aan de ontwikkeling van ‘mirror worlds‘ – digitale replica’s van de echte wereld. Deze worden steeds geavanceerder en kunnen krachtige leermiddelen worden. Overigens kun je je wat mij betreft ook de vraag stellen of je online leren wel steeds moet willen laten lijken op fysiek leren op locatie.

Deze bijdrage staat ook stil bij voordelen voor instellingen. Lerenden met een beperking of die ver weg wonen, kunnen via de Metaverse toegang krijgen tot kwalitatief onderwijs. De virtuele omgeving maakt het mogelijk om nieuwe vaardigheden te oefenen zonder risico’s. Daarnaast kunnen instellingen virtuele open dagen organiseren, waarin potentiële lerenden de campus en programma’s in een virtuele omgeving kunnen verkennen. De Metaverse bevordert niet alleen betrokkenheid, maar biedt volgens de auteur ook een oplossing voor een veelvoorkomend probleem bij afstandsonderwijs: het gebrek aan persoonlijke interactie.

De Metaverse kan verder bijdragen aan meer diversiteit en inclusie in het onderwijs. De immersieve aard zorgt ervoor dat alle lerenden zich betrokken voelen bij het leerproces, al moet je m.i. ook niet uitvlakken dat lerenden leren in een dergelijke omgeving niet op prijs zullen stellen. Volgens de auteur sluit leren in de Metaverse ook goed aan bij de huidige generatie ‘digital natives’ die zijn opgegroeid met technologie. Ik heb het echter niet zo op ‘generatiedenken’ als het gaat om leren, opleiden en onderwijs (al dan niet met technologie). De verschillen binnen een generatie zijn vaak groter dan de verschillen tussen generaties.

De auteur heeft in deze bijdrage ook aandacht voor aandachtspunten bij de invoering. Een goede technische infrastructuur met snel internet is nodig. Docenten moeten leren hoe ze de Metaverse kunnen gebruiken in hun lessen. Ook moet er rekening gehouden worden met de ‘digitale kloof’ – niet alle lerenden hebben dezelfde toegang tot technologie. Privacy en beveiliging van persoonlijke gegevens vragen om duidelijke richtlijnen. Het immersieve karakter roept volgens de auteur bovendien vragen op over de impact ervan op de sociale vaardigheden en mentale gezondheid van lerenden. Richtlijnen die een gezond gebruik en zinvolle sociale interacties bevorderen zijn dan van belang.

Zoals gezegd bevat deze bijdrage relevante informatie over de toegevoegde waarde van de Metaverse voor online leren op afstand, al heb ik moeite met enkele argumenten.

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.

Delen

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *